Frantz Reichel

Frantz Reichel

Pełne imię i nazwisko	Francois-Étienne Obus Reichel
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1871 Paryż
Data i miejsce śmierci	24 marca 1932 Paryż
Rugby union
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) Neuilly Cosmopolitan Club Racing Club de France 1904–1908 SCUF
Dorobek medalowy złoto Paryż 1900 Rugby union Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Frantz Reichel (ur. 16 marca 1871 w Paryżu, zm. 24 marca 1932 tamże) – francuski sportowiec, dwukrotny olimpijczyk, zdobywca złotego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 w Paryżu, mistrz Francji w rugby union i lekkoatletyce. Dziennikarz, działacz sportowy, sekretarz generalny Francuskiego Komitetu Olimpijskiego, komitetu organizacyjnego LIO 1924, założyciel związków i organizacji sportowych.

Kariera sportowa

Rugby union

W trakcie kariery sportowej związany był z klubami Neuilly i Cosmopolitan Club^[1]. Największe sukcesy odniósł jednak z Racing Club de France, z którym zdobył tytuł mistrza Francji w latach 1892 i 1900 oraz wystąpił w finale w roku 1893^[2][3]. W 1893 roku był kapitanem pierwszego francuskiego zespołu, który zagrał na Wyspach Brytyjskich^[4][5]. W 1904 roku przeszedł do SCUF, gdzie pełnił rolę kapitana zespołu w latach 1905–1907, zaś w 1908 roku zakończył sportową karierę. Pojawiał się następnie w meczach towarzyskich zespołu, a jeszcze w latach dwudziestych grał w drużynie „weteranów” SCUF^[4].

Ze złożoną z paryskich zawodników reprezentacją Francji zagrał w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900. Wystąpił w obu meczach tych zawodów, w których Francuzi pokonali 14 października Niemców 27:17^[6], a dwa tygodnie później Brytyjczyków 27:8^[7][8]. Wygrywając oba pojedynki Francuzi zwyciężyli w turnieju zdobywając tym samym złote medale igrzysk^[9].

Jeden z trzech honorowych reprezentantów kraju (pozostali to Henri Amand i Louis Dedet)^[1].

Rozgrywane od 1931 roku mistrzostwa kraju juniorów U-21 noszą na jego cześć nazwę Coupe Frantz Reichel^[10].

Lekkoatletyka

Jako lekkoatleta w 1890 roku został mistrzem Francji szkół w biegu na 110 metrów przez płotki oraz seniorskim w biegach przełajowych, rok lata później zdobywając mistrzostwo kraju w obu tych konkurencjach. W 1893 roku zdobył natomiast tytuł w chodzie na 1 kilometr i uplasował się na drugim miejscu w biegu na 400 metrów, w 1894 roku to osiągnięcie powtarzając w biegu przez płotki. Był również rekordzistą Francji w chodzie na 1 kilometr oraz biegu godzinnym^[11][12][13].

Pełniąc dziennikarskie obowiązki uczestniczył również w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1896 biorąc udział w biegach na 400 m i 110 m przez płotki. W pierwszym z nich odpadł w biegu eliminacyjnym^[14], w drugim zaś awansował do finału, lecz nie wystąpił w nim, by sekundować występującemu w maratonie Albinowi Lermusiaux^[15].

Inne

Uprawiał szermierkę, gimnastykę i zapasy, zajmując się również jazdą konną i wyścigami samochodowymi^[1][16].

Jako bokser walczył m.in. z Frankiem Erne^[16], następnie był również arbitrem^[17], sędziował m.in. pojedynek Joe Jeanette–Georges Carpentier^[18].

Działacz sportowy

Już będąc w szkole założył stowarzyszenie sportowe^[19][5], następnie zajął się sportem ogólnokrajowym i międzynarodowym. Był jednym z inicjatorów powstania Fédération Française de Football Association i jego wiceprezydentem^[20][21][22]. Założył Fédération française de boxe w 1903 roku^[23], której był następnie sekretarzem generalnym^[24].

Zajmował także pozycję prezesa francuskiej i Międzynarodowej Federacji Hokeja na Trawie^[25][4]. W 1923 roku założył Międzynarodową Federację Bobsleja i Toboganu^[26], zaś rok później zorganizował we własnym domu^[27] spotkanie założycielskie Fédération Française de Baseball et de Softball, którego został wybrany prezesem^[28][29].

Był sekretarzem Union des sociétés françaises de sports athlétiques, a następnie powstałego z jego inicjatywy Comité national des sports^[1][30], tę samą pozycję również sprawował w Comité olympique français^[1][31][32]. Z racji pełnionego stanowiska był zatem sekretarzem generalnym i komisarzem sportowy Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924^[33][16].

W 1915 roku był prezesem Sporting club universitaire de France, którego sekcji rugby przewodził w latach 1904–1919^[4].

W latach 1913–1914 zasiadał we władzach IAAF^[34], a w 1928 roku otrzymał Veteran Pin tej organizacji^[35].

Dziennikarz i autor

Współpracował z Sports Athlétiques, l’Avenir, L'Auto, Le Vélo, Le Monde sportif, L'Auto-Vélo, Le Sport illustré^[36][4][37], założył i kierował sekcją sportową Le Figaro^[1], był również autorem innych publikacji^[38][39]. Dla Le Vélo przygotowywał relacje z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1896^[36], dla l’Avenir i L'Auto zaś z LIO 1924^[37].

Wraz z ojcem współpracowali z Pierre'em de Coubertin, a Frantz organizował obsługę prasową podczas kongresu na Sorbonie, który reaktywował igrzyska olimpijskie^[8][40].

Dostrzegał wpływ i potęgę prasy, która z czasem miała rosnąć^[41], dlatego też w 1921 roku założył Syndicat de la presse sportive et touristique^[42][1], a trzy lata później Association International de la Presse Sportive^[43][44] przewodząc obydwóm.

Varia

• Uczęszczał do Lycée Lakanal, a następnie studiował prawo^[5].
• Pomimo zwolnienia ze służby wojskowej podczas I wojny światowej, zgłosił się na ochotnika w 1916 roku. Dosłużył się rangi porucznika i otrzymał Krzyż Wojenny oraz został kawalerem Legii Honorowej. W 1925 roku został oficerem tego orderu^[4].
• Prócz relacjonowania dla Le Figaro wizyty braci Wright w 1908 roku, 3 października odbył lot z Wilburem jako jeden z pierwszych Francuzów^[45][5][46], będąc jednocześnie pierwszym europejskim dziennikarzem^[8].

Przypisy

Bibliografia

• Frantz Reichel Biographical information. olympedia.org. [dostęp 2023-01-02]. (ang.).
• Frantz Reichel @ espnscrum.com. espnscrum.com. [dostęp 2013-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
• Frantz Reichel @ ffr.fr. ffr.fr. [dostęp 2013-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-13)]. (fr.).
• Pierre Arnaud: Les Athlètes de la République. Gymnastique, sport et idéologie républicaine 1870/1914. L'Harmattan, 1997, s. 424. ISBN 2-7384-6172-7. (fr.).
• Nos grandes personnalités sportives: Frantz Reichel. farm3.static.flickr.com. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (fr.).
• LES JEUX DE LA VIII OLYMPIADE PARIS 1924 – RAPPORT OFFICIEL. la84foundation.org. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (fr.).