Franz Bopp

Franz Bopp

Państwo działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	14 września 1791 Moguncja/Mainz
Data i miejsce śmierci	23 października 1867 Berlin
profesor
Specjalność: Językoznawstwo porównawcze
Doktor honoris causa Uniwersytet w Getyndze – 1820
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet w Berlinie
Stanowisko	profesor nadzw.
Okres zatrudn.	1821-1825
Stanowisko	profesor zwyczajny
Okres zatrudn.	1825-1867

Franz Bopp (ur. 14 września 1791 w Moguncji, zm. 23 października 1867 w Berlinie) – niemiecki językoznawca, indoeuropeista. Główny twórca językoznawstwa historyczno-porównawczego^[1].

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Aschaffenburgu studiował w latach 1810–1812 na uniwersytecie w Aschaffenburgu. 1812-1820 studia w Paryżu (sanskryt, perski, arabski, hebrajski) i w Londynie. W roku 1820 doktorat honoris causa uniwersytetu w Getyndze. W 1821 został profesorem uniwersytetu w Berlinie i kierownikiem specjalnie dla niego utworzonej katedry sanskrytu. 1822 został członkiem Pruskiej Akademii Nauk^[2].

Badania naukowe

Uznawany za głównego twórcę językoznawstwa historyczno-porównawczego, badacza gramatyki porównawczej języków rodziny indoeuropejskiej. Badał strukturę gramatyczną języków indoeuropejskich i relacje pokrewieństwa pomiędzy językami indoeuropejskimi, a również relacje pomiędzy językami indoeuropejskimi i nieindoeuropejskimi^[2].

Traktował język jako organizm, jako naturalny organ (Naturkörper), który rodzi się, rozwija i obumiera^[3].

Wypowiadał się też na temat klasyfikacji typologicznej języków świata, wyróżniając dwie główne grupy języków: 1) języki pozbawione gramatyki, jak język chiński (obecnie nazywane językami izolującymi), 2) języki z formami gramatycznymi, jak języki indoeuropejskie^[4].

Jego główne dzieło to: Über das Conjugationssystem der Sanskritsprache in Vergleichung mit jenem der griechischen, lateinischen, persischen und germanischen Sprache (O systemie koniugacji sanskrytu w porównaniu z greką, łaciną, perskim i germańskim językiem), wydaną we Frankfurcie w 1816. W roku 1820 ukazała się wersja angielska tego dzieła^[2]. Był opiekunem dysertacji De negatione napisanej przez Hipolita Cegielskiego^[5].

Inne publikacje Franza Boppa (wybór)

• Ausführliches Lehrgebäude der SanskritaSprache (1827)[1]
• Über die keltischen Sprachen (1839)
• Vergleichende Grammatik des Sanskrit, Zend, Griechischen, Lateinischen, Litauischen, Altslawischen, Gotischen und Deutschen (od 1838: celtycki). 6 tomów (1833-1852)
• Über die Verwandtschaft der malajisch-polynesichen Sprachen mit den indisch-europäischen (1840)
• Die kaukasischen Glieder des indoeuropäischen Sprachstamms (1847)
• Über die Sprache der alten Preussen und ihren verwandtschaftlichen Beziehungen (1853)[2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Franz Bopp – dzieła w bibliotece Polona