Friedrich Georg von Bunge

Friedrich Georg von Bunge (ur. 1 marca^?/13 marca 1802 w Kijowie, zm. 9 kwietnia 1897 w Wiesbaden)^[1] – niemiecki historyk prawa i prawnik.

Urodził się jako syn farmaceuty Andreasa Bunge. Brat Aleksandra, niemieckiego botanika. Studia prawnicze odbył w Dorpacie. Po studiach pracował jako profesor prawa na Uniwersytecie Dorpackim. W 1822 został lektorem języka rosyjskiego. Habilitował się jako prywatny docent praw. W 1831 został mianowany nadzwyczajnym, później zwyczajnym profesorem prawa. Od 1842 był burmistrzem i syndykiem w Rewlu. W 1865 podał się do dymisji i osiadł w Gocie, później w Wiesbaden. Był także redaktorem Dorpater Jahrbucher.

Prace pisał w języku niemieckim.

Zapoczątkował studia nad bałtyckim prawem prywatnym; jego poglądy na historię prawa stały się podstawą historii prawa bałtycko-niemieckiego^[1].

Publikacje

• Przyczynki do powstania inflanckich, estońskich i kurlandzkich źródeł praw (Ryga, 1832)
• Zarys konstytucji miasta Dorpat (Ryga, 1837)
• O zwierciadle saskim, jako źródle średniowiecznego, nieobrobionego, inflanckiego rycerskiego prawa (Ryga)
• Badania na polu historii praw Inflant, Estonii i Kurlandii (Dorpat, 1833)
• Irlandzkie i estońskie prawo prywatne (2 tomy, Dorpat, 1828, 2 wyd. Rewel, 1847–1848)
• Wstęp do historii praw inflanckich, estońskich i kurlandzkich (Rewel, 1849)
• Księstwo estońskie pod królami duńskimi (Gotha, 1877)
• Miasto Ryga w XIII I XIV wieku (Lipsk, 1878)
• Historia organizacji sądowej i postępowania sądowego w Inflantach, Estonii i Kurlandii (Rewel 1874)
• Księgi praw dawnych Inflant (Lipsk, 1879)

Przypisy

Bibliografia

• Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana Saturnina Sikorskiego, tom 10, str. 747
• S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898–1904), tom 3, str. 206