Góra

Ten artykuł dotyczy geografii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Góra Ama Dablam, Himalaje

Góra – wypukła forma ukształtowania terenu o wysokości względnej większej niż 300 m[1]. W Europie za tereny górskie uważa się tereny położone powyżej 500 m n.p.m., lub według kryteriów anglosaskich powyżej 2000 stóp (609,6 m n.p.m.)[2]. Ze względu na wysokości bezwzględne wyróżnia się góry niskie, średnie i wysokie. Ze względu na sposób powstania wyróżnia się góry fałdowe, zrębowe, wulkaniczne i ostańce.

W rzeźbie górskiej wyróżnić można formy wklęsłe (doliny, kotliny, kotły) i wypukłe (szczyty, turnie, kopy, bule). Formy wypukłe łączą się w grzbiety górskie lub masywy górskie, te z kolei w pasma górskie. Pasma i masywy wraz z pogórzami i kotlinami śródgórskimi tworzą łańcuchy górskie. Kilka łańcuchów górskich o wspólnych cechach geologicznych, powstałych w czasie tego samego fałdowania, nosi nazwę systemu górskiego. Góry fałdowe i zrębowe powstają w wyniku procesów orogenicznych, natomiast wulkaniczne w wyniku działalności wulkanicznej, a ostańce w wyniku działalności erozyjnej i denudacyjnej, głównie wody.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Teksty źródłowe w Wikiźródłach
 Cytaty w Wikicytatach
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski: Góry wysokie. Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. ISBN 83-214-1278-5.
  2. [Whittow, John (1984). Dictionary of Physical Geography. London: Penguin. p. 352. ISBN 0-14-051094-X.]

Linki zewnętrzne

  • Góra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 685 .
Kontrola autorytatywna (naturalny obiekt geograficzny):
  • LCCN: sh85087823
  • GND: 4144619-7
  • BNCF: 9426
  • NKC: ph120812
  • J9U: 987007548306605171
  • LNB: 000059492
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: science/mountain-landform
  • Universalis: montagnes-geomorphologie
  • БРЭ: 2369968
  • ЕСУ: 31246
  • SNL: fjell
  • Catalana: 0125273
  • DSDE: bjerg