Góry Południowochińskie

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Góry Południowochińskie

Kontynent	Azja
Państwo	Chiny
Najwyższy szczyt	Huanggang Shan (2158 m n.p.m.)
Długość	~1200 km[1]
Powierzchnia	~500 tys. km²[1]
Położenie na mapie Chin Góry Południowochińskie
25°10′N 112°20′E/25,166667 112,333333

Góry Południowochińskie (chin. upr.: 南岭; chin. trad.: 南嶺; pinyin: Nán Lǐng) – tworzą rozbudowany system górski w południowo-wschodniej części Azji. Góry w całości położone są w Chinach na obszarze Wyżyny Południowo-Wschodniej. Powstały podczas orogenezy pacyficznej. Zbudowane są głównie z paleozoicznych i mezozoicznych piaskowców, wapieni i łupków, intrudowanych granitami. Góry posiadają rusztową rzeźbę, liczne głębokie doliny i kotliny, składają się z licznych pasm. W górach tych występują dobrze rozwinięte zjawiska krasowe.

Najwyższym szczytem jest Huanggang Shan (黄岗山) liczący 2158 m n.p.m. znajdujący się w paśmie Wuyi Shan (武夷山)^[1]. Klimat tego regionu sprawia, że góry często są nawiedzane przez tajfuny. Naturalna roślinność górska, czyli głównie lasy, w głównej mierze została zastąpiona przez pola uprawne. Region ten jest gęsto zaludniony i eksploatowany zarówno pod względem rolniczym jak i wydobywczym.

Przypisy