Główny Urząd Zaopatrywania Armii

Główny Urząd Zaopatrywania Armii (GUZA) - urząd utworzony na mocy ustawy Sejmu Ustawodawczego z dnia 11 kwietnia 1919 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Zaopatrywania Armii[1].

Na czele GUZA stał dyrektor mianowany przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, któremu bezpośrednio podlegał. Przedstawicielem Ministra Spraw Wojskowych w Komitecie Doradczym przy GUZA był pułkownik inżynier Wacław Marcolla[2]. 12 czerwca 1919 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził etat Kancelarii Przedstawiciela M.S.Wojsk. w Komitecie Doradczym przy GUZA[3].

Urząd został zniesiony ustawą z dnia 18 grudnia 1920 roku w przedmiocie reorganizacji sprawy zaopatrywania armii[4], która weszła w życie 15 stycznia 1921 roku. Wszystkie kompetencje urzędu przeniesiono na Ministerstwo Spraw Wojskowych kierowane wówczas przez generała porucznika Kazimierza Sosnkowskiego.

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 32, poz. 265. Ustawa weszła w życie 17 kwietnia 1919 roku.
  2. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 67 z 17 czerwca 1919 roku, poz. 2160.
  3. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 67 z 17 czerwca 1919 roku, poz. 2161.
  4. ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 33
  • p
  • d
  • e
Wojsko Polskie II Rzeczypospolitej
Rodowód
Naczelne władze wojskowe
Rodzaje sił zbrojnych
Formacje
  • Wojska Wartownicze i Etapowe (1919-1921)
  • Korpus Ochrony Pogranicza (1924-1939)
  • Obrona Narodowa (1937-1939)
Bronie
Służby
  • duszpasterska
  • geograficzna
  • intendentury
  • inżynieryjno-saperska
  • kolejowa
  • remontu
  • sprawiedliwości
  • zdrowia
  • weterynarii
  • uzbrojenia
  • lotnictwa
  • żeglugi śródlądowej
  • łączności
  • etapowa
  • jeniecka
  • poborowa
WP w 1939
Inne