Głodek mrzygłód

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

głodek

Gatunek

głodek mrzygłód

Nazwa systematyczna

Draba aizoides L.
Mant. pl. 1:91. 1767^[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Głodek mrzygłód^[4] (Draba aizoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce tylko w Tatrach^[5].

Morfologia

Pokrój: Niewielka roślina darniowa, osiągająca wysokość 4-15 cm^[5].
Łodyga: Owłosiony i wzniesiony głąbik^[6].
Liście: Równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki. Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami^[5].
Kwiaty: O żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików.
Owoc: Wielonasienne, eliptyczne i silnie spłaszczone łuszczynki o jednonerwowych łupinach. Mają długość 6-10 mm^[6]^[5].

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko: szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego, głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu^[5]. Gatunek charakterystyczny dla All. Potentillion caulescentis^[7].

Zastosowanie

Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych i do obsadzania murków. Strefy mrozoodporności 5-9^[8]. Jest łatwy w uprawie. Wymaga dobrze przepuszczalnej ziemi o odczynie zasadowym. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią (przed kiełkowaniem muszą być na mrozie) lub przez podział rozrośniętych kęp^[9].

Zobacz też: rośliny tatrzańskie.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
↑ ^a ^b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.