Gaël Kakuta

Gaël Kakuta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1991
Lille

Wzrost

173 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Amiens SC

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 US Lille-Moulins
1999–2007 RC Lens
2007–2009 Chelsea F.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 Chelsea F.C. 6 (0)
2011 → Fulham F.C. (wyp.) 7 (1)
2011 → Bolton Wanderers (wyp.) 4 (0)
2012 → Dijon FCO (wyp.) 14 (4)
2012–2014 → SBV Vitesse (wyp.) 34 (2)
2014 → S.S. Lazio (wyp.) 1 (0)
2014–2015 → Rayo Vallecano (wyp.) 35 (5)
2015–2016 Sevilla FC 2 (0)
2016–2018 Hebei China Fortune 24 (2)
2017 → Deportivo La Coruña (wyp.) 10 (2)
2017–2018 → Amiens SC (wyp.) 36 (6)
2018–2019 Rayo Vallecano 12 (1)
2019–2021 Amiens SC 24 (2)
2020–2021 → RC Lens (wyp.) 35 (11)
2021–2022 RC Lens 31 (3)
2022– Amiens SC 38 (8)
W sumie: 313 (47)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Francja U-16 12 (5)
2007–2008  Francja U-17 14 (3)
2008–2009  Francja U-18 5 (3)
2009–2010  Francja U-19 13 (4)
2010–2011  Francja U-20 11 (2)
2011–2013  Francja U-21 18 (6)
2013–  Demokratyczna Republika Konga 24 (3)
W sumie: 97 (26)
  1. ↑ Aktualne na: 28 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 28 marca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-19
złoto Francja 2010
Mistrzostwa Europy U-17
srebro Turcja 2008
Multimedia w Wikimedia Commons

Gaёl Kakuta (ur. 21 czerwca 1991 w Lille) – francuski piłkarz występujący na pozycji pomocnika we francuskim klubie Amiens SC oraz w reprezentacji Demokratycznej Republiki Konga.

Kariera klubowa

Początkowo zawodnik US Lille-Moulins[2], w latach 1999–2007 gracz RC Lens[3]. W 2007 roku został piłkarzem Chelsea, w której rozpoczął występy w drużynach juniorskich[4].

Na początku września 2009 jego transfer z Lens do londyńskiego zespołu został uznany za nieprawidłowy przez Międzynarodową Federację Piłkarską (FIFA), dlatego też Kakuta został zdyskwalifikowany na cztery miesiące oraz ukarany karą w wysokości 780 tysięcy euro[5]. Dodatkowo Chelsea musiała zapłacić 130 tysięcy euro jako ekwiwalent za jego wyszkolenie i otrzymała zakaz rejestracji nowych piłkarzy do 2011 roku[3]. 6 listopada 2009 roku Trybunał Arbitrażowy do spraw Sportu w Lozannie zawiesił tymczasowo karę nałożoną przez FIFA. Dwa tygodnie później Kakuta zadebiutował w Premier League w meczu z Wolverhampton Wanderers, zmieniając w 59. minucie Nicolasa Anelkę[6].

2 grudnia 2009 roku w meczu 1/4 finału Pucharu Ligi Angielskiej z Blackburn Rovers (3:3, k. 3:4) nie strzelił gola w serii rzutów karnych, co spowodowało, że do półfinału awansowali rywale[7]. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea zdobył mistrzostwo Anglii i puchar kraju. W pierwszej części kolejnych rozgrywek regularnie występował w meczach Ligi Mistrzów, natomiast w lidze pełnił funkcję rezerwowego. Spowodowało to, że pod koniec stycznia 2011 roku został wypożyczony do Fulham[8]. Rozegrał w nim siedem spotkań, strzelił również swojego pierwszego gola w Premier League – 30 kwietnia zdobył bramkę w meczu z Sunderlandem[9].

W pierwszej części sezonu 2011/2012 wypożyczony był do Boltonu, w którym pełnił funkcję rezerwowego (rozegrał łącznie sześć meczów i zdobył bramkę w wygranym 2:0 pojedynku pucharu Anglii z Aston Villą[10]). W styczniu 2012 roku również na zasadzie wypożyczenia przeszedł do Dijon FCO. We francuskim zespole szybko wywalczył miejsce w podstawowy składzie. W Ligue 1 rozegrał 14 meczów, w których strzelił cztery gole – zdobył m.in. bramkę z rzutu karnego w spotkaniu z Olympique Marsylia, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 2:1[11].

31 sierpnia 2012 roku został wypożyczony do SBV Vitesse na sezon 2012/2013[12] i 2013/2014.

W styczniu 2014 roku przeszedł na wypożyczenie do S.S. Lazio[13].

31 lipca 2014 został wypożyczony do Rayo Vallecano[14] .

W lutym 2016 przeszedł do chińskiego Hebei China Fortune[15].

Kariera reprezentacyjna

Kakuta regularnie występował w juniorskich reprezentacjach Francji. W 2008 roku wraz z kadrą do lat 17 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Turcji – w półfinałowym meczu z gospodarzami turnieju (1:1, k. 4:3) strzelił gola w serii rzutów karnych[16], natomiast w przegranym 0:4 spotkaniu finałowym z Hiszpanią wystąpił przez pełne 80. minut[17].

W 2010 roku wraz z reprezentacją U-19 brał udział w mistrzostwach Europy. Był w nich podstawowym zawodnikiem, strzelił gole w meczu grupowym z Holandią (4:1) i półfinałowym z Chorwacją (2:1)[18]. W spotkaniu finałowym z Hiszpanią (2:1) wystąpił w podstawowym składzie, a w 85. minucie asystował przy decydującym o złotym medalu golu Alexandre Lacazette[19]. Ponadto został wybrany najlepszym graczem mistrzostw[20]. Rok później uczestniczył w mistrzostwach świata do lat 20 w Kolumbii – zagrał w siedmiu meczach, zaś Francuzi zajęli czwarte miejsce[21].

Przypisy

  1. ↑ Gaël Kakuta. laliga.es. [dostęp 2017-02-20]. (hiszp.).
  2. ↑ Chelsea ban scandal: So, who's Gael Kakuta, the kid they call the black Zidane?. dailymail.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  3. ↑ a b Chelsea angered by signings ban. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  4. ↑ Gael Kakuta. chelseafc.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-30)]. (ang.).
  5. ↑ Kakuta: DRC decision reached. fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-06)]. (ang.).
  6. ↑ Chelsea 4 - 0 Wolverhampton. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  7. ↑ Blackburn 3 - 3 Chelsea. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  8. ↑ Chelsea's Gael Kakuta secures Fulham loan move. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  9. ↑ Sunderland 0 - 3 Fulham. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  10. ↑ Aston Villa 0 - 2 Bolton. bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  11. ↑ Olympique de Marseille 1-2 Dijon FCO. lfp.fr. [dostęp 2012-08-18]. (fr.).
  12. ↑ KAKUTA GOES DUTCH. chelseafc.com. [dostęp 2012-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  13. ↑ Kakuta loaned to Lazio. skysports.com, 2014-01-31. [dostęp 2016-02-06]. (ang.).
  14. ↑ Spanish loan for Kakuta. chelseafc.com. [dostęp 2014-07-31]. (ang.).
  15. ↑ Kakuta signs on with Hebei Fortune in China. goal.com, 2016-02-05. [dostęp 2016-02-06]. (ang.).
  16. ↑ France oust hosts after shoot-out. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)]. (ang.).
  17. ↑ Stupendous Spain win U17 crown. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-30)]. (ang.).
  18. ↑ European U-19 Championship 2010. rsssf.com. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  19. ↑ France beat Spain to win European Under-19 title. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  20. ↑ 2010: Gaël Kakuta. uefa.com. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).
  21. ↑ Gael KAKUTA. fifa.com. [dostęp 2012-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)]. (ang.).

Bibliografia

  • Gaël Kakuta, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-03-20] .
  • Gaël Kakuta w bazie Soccerbase (ang.)
  • Gaël Kakuta w bazie National Football Teams (ang.)
  • G. Kakuta, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
  • Profil w bazie lfp.fr (fr.)


  • p
  • d
  • e
skład Amiens SC
  • 1 Gurtner
  • 2 Fofana
  • 3 Ring
  • 4 Opoku
  • 5 Urhoghide
  • 6 Fofana II
  • 7 Leautey
  • 8 Tapsoba
  • 9 Mafouta
  • 10 Kakuta
  • 11 Do Couto
  • 13 Jaouab
  • 14 Corchia
  • 15 Assogba
  • 16 Sauvage
  • 17 Chouiar
  • 20 Kaïboué
  • 23 Barry
  • 24 Gelin
  • 25 Gene
  • 26 Amraoui
  • 27 Lutin
  • 29 Boya
  • 30 Rongier
  • 32 Tokpa
  • 38 Ikia Dimi
  • 45 I. Fofana
  • 55 Ouhatti
  • 99 Carroll
  • trener: Daf
  • Aktualny na dzień 28 marca 2024
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Francji
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2011

Francja