Georges Wolinski

Ten artykuł od 2020-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Georges Wolinski

Georges Wolinski podczas „Paryskiego Salonu Książki” w 2011 roku.
Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1934 Tunis
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 2015 Paryż
Narodowość	francuska
Język	francuski
Dziedzina sztuki	rysownik satyryczny
Ważne dzieła
Elles ne pensent qu'à ça Sales gosses
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Georges Wolinski (ur. 28 czerwca 1934 w Tunisie, zm. 7 stycznia 2015 w Paryżu^[1]) – francuski rysownik satyryczny.

Współpracował z czasopismami Hara-Kiri, Action, Paris-Presse, Charlie Hebdo, L’Humanité, Le Nouvel Observateur i Paris Match. Był również redaktorem naczelnym Charlie Mensuel. Został zamordowany 7 stycznia 2015 roku podczas zamachu w siedzibie Charlie Hebdo.

Życiorys

Matka Georges’a Wolinskiego była pochodzenia francusko-włoskiego, a ojciec polskim Żydem, który zarządzał atelier kowalstwa artystycznego w Tunisie. Ojciec zmarł w 1936 roku, a matka z powodu zapalenia płuc udała się do sanatorium we Francji. Wolinski pozostał pod opieką dziadków (cukierników) ze strony matki.

W wieku 13 lat przeprowadził się do matki, która ponownie wyszła za mąż. W liceum w Briançon spotkał swoją przyszłą żonę Jacqueline, z którą ożenił się w 1961 roku. Mieli dwie córki. Początkowo pracował w firmie włókienniczej swojego teścia w Fontenay-sous-Bois. Od 1958 roku publikował rysunki w magazynie Rustica, a po wysłaniu swoich rysunków do François Cavanny, dołączył do ekipy dziennika Hara-Kiri. W 1968 został rysownikiem Le Journal du dimanche. Tam poznał Marysę, która została jego drugą żoną, i z którą miał trzecią córkę, Elsę. Od 1970 do 1981 roku był redaktorem naczelnym Charlie Hebdo.

Odznaczenie

• Legia Honorowa^[1]

Przypisy