Giełda

Ten artykuł od 2015-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Giełda – miejsce, gdzie w ustalonym czasie dokonywane są transakcje kupna/sprzedaży określonych instrumentów^[1]. Transakcje na giełdach zawierane są zgodnie z obowiązującym regulaminem, między członkami giełdy pośredniczącymi w zawieraniu transakcji.

Etymologia

Polska nazwa „giełda” pochodzi od dolnoniemieckiego słowa Gilde, ta ze staroskandynawskiego gildi oznaczająca zebranie, stowarzyszenie, następnie cech rzemieślniczy^[2], etymologicznie używane również w rozumieniu pieniądza „guldeny”, płatności i przedsiębiorstwa^[3]

W innych językach nazwy określające to pojęcie powstały od łacińskiej bursa, a stąd niemiecka Börse^[4], a również np. rosyjska биржа.

Organizacja giełd

Współczesne giełdy poddane są regulacji i kontroli ze strony państwa, które udziela koncesji na ich działanie i określa sposoby ich nadzorowania.

Statut i regulamin działania określają cel giełdy, prawa i obowiązki członków, organizacje władz, warunki i technikę zawierania transakcji, formy rozstrzygania sporów i reklamacji.

Prawny status giełd jest w poszczególnych krajach zróżnicowany. Można wyszczególnić dwa podstawowe rozwiązania dotyczące sposobu powstania giełdy:

• giełda korporacyjna
• giełda państwowa.

Pierwszy sposób zezwala na utworzenie giełdy w oparciu o normy prawa handlowego. Banki, domy maklerskie, fundusze inwestycyjne i inne instytucje bezpośrednio zainteresowane, organizują rynek papierów wartościowych w formie spółki akcyjnej. Tak powstała giełda jest instytucją autonomiczną, na którą państwo nie ma bezpośredniego wpływu.

Drugi sposób powstania giełdy oparty jest na administracyjnym i odgórnym jej utworzeniu przez odpowiednie organy władzy państwowej. Państwo jest wtedy jedynym lub głównym właścicielem giełdy, a więc decyduje o wszystkich sprawach związanych z jej funkcjonowaniem.

Aby giełda mogła prawidłowo funkcjonować, musi spełniać podstawowe warunki:

• określać uczestników giełdy,
• stworzyć statut i regulamin,
• ustalić strukturę organizacyjną,
• dysponować odpowiednim wyposażeniem materialnym.

Struktura organizacyjna giełdy

Władze giełdy, zorganizowanej najczęściej w formie spółki akcyjnej, stanowią:

• walne zgromadzenie akcjonariuszy giełdy,
• rada giełdy,
• zarząd giełdy,
• komisje giełdowe, m.in. komisja do spraw dopuszczeń papierów wartościowych do obrotu giełdowego, izba maklerska, sąd rozjemczy, sąd honorowy, biuro rozliczeń.

Wyposażenie materialne giełdy

Wyposażenie materialne giełdy jest bardzo ważne z punktu widzenia sprawności jej działania. Chodzi tu przede wszystkim o główne pomieszczenie, w którym odbywają się sesje giełdowe. W centrum tego pomieszczenia, w zależności od wielkości giełdy, znajduje się jeden lub kilka „ringów”, tj. miejsc wydzielonych do zawierania transakcji. Obok głównego pomieszczenia znajdują się liczne pomieszczenia pomocnicze, służące władzom i administracji giełdy oraz obsłudze urządzeń i prasie.

Rodzaje giełd

Giełdy według wielkości

• giełdy o znaczeniu regionalnym;
• krajowym;
• międzynarodowym^[5].

Giełdy według zakresu rzeczowego transakcji

• giełda towarów
• giełda papierów wartościowych (giełda instrumentów finansowych)
• giełda usług

Giełda towarów

Jest to rynek, na którym w określonym czasie i miejscu zawierane są transakcje kupna-sprzedaży towarów jednorodnych pod względem jakości. Przedmiotem handlu na giełdach towarowych są więc towary masowe o wspólnych cechach typowych, dające się ująć w standardy. Na giełdzie dokonuje się transakcji bez fizycznej obecności towarów, a jedynie na podstawie ich charakterystyki i standaryzacji określonej w kontrakcie. W giełdowych składach towarowych, producenci mogą zdeponować swój towar, który zostanie przebadany pod kątem jakości i otrzyma określony standard. Deponujący jako potwierdzenie przyjęcia towaru otrzymuje kwit składowy, tak zwany warrant, który jako papier wartościowy może być przedmiotem obrotu na giełdzie.

Cechami towarów giełdowych są:

• jednorodność dająca się ująć w standardy
• trwałość
• istnienie masowości podaży i popytu dla danego towaru

Giełda instrumentów finansowych

Giełda instrumentów finansowych umożliwia zwiększenie kapitału podmiotom sprzedającym tam swoje akcje, jak i wyjście (sprzedaż akcji) dotychczasowym ich właścicielom^[6]. Pod względem wartości zawieranych transakcji, obroty na giełdach instrumentów finansowych znacznie przewyższają obroty towarami i usługami. Podmiotami uczestniczącymi w giełdach instrumentów finansowych są przede wszystkim banki, władze monetarne państwa, a także przedsiębiorstwa i osoby fizyczne – reprezentowane przez maklerów i brokerów. Wśród giełd walorów najważniejszą rolę odgrywają giełdy papierów wartościowych oraz giełdy instrumentów pochodnych.

Giełda usług

Przedmiotem kontraktu na międzynarodowych giełdach usług są przede wszystkim:

• usługi transportowe
• usługi ubezpieczeniowe
• pośrednictwo transakcyjne

Podział transakcji giełdowych

Ogół transakcji giełdowych dzielimy na:

• Transakcje rzeczywiste – celem jest faktyczny zakup lub sprzedaż towaru (przeniesienie prawa własności) znajdującego się na składzie, w pobliżu giełdy, bądź w większej odległości. Może to być także towar będący dopiero w fazie produkcji. Ze względu na termin i sposób dostawy transakcje rzeczywiste dzieli się na:
  • transakcje z natychmiastową dostawą (spot) – odbiór towaru następuje w ciągu jednego dnia do dwóch tygodni od chwili zawarcia umowy;
  • transakcje na przybycie lub na towary w drodze – dotyczą towarów już załadowanych i skierowanych do określonego miejsca, po zawarciu transakcji nabywca wskazuje miejsce, gdzie towar ma być ostatecznie dostarczony;
  • transakcje na załadowanie – dostawca po zawarciu umowy w ustalonym późniejszym terminie ma obowiązek załadować towar w porcie wysyłki lub innym miejscu i skierować go do miejsca ustalonego w umowie;
• Transakcje nierzeczywiste – zawierane nie dla chęci kupna samego towaru, ale dla odsprzedaży kontraktu po zmienionej w międzyczasie cenie. Transakcje te nazywane są też często spekulacyjnymi. Pozwalają one na rozwój asekuracji cenowej i łagodzą wpływ koniunktury na wahania cen towarów.

„Byki” i „niedźwiedzie”

W terminologii giełdowej inwestorzy, którzy oczekują wzrostu ceny papieru wartościowego lub kategorii papierów wartościowych (np. akcji) nazywani są „bykami”, a inwestorzy, którzy oczekują spadku ceny – „niedźwiedziami” (zob. strategia byka i niedźwiedzia)^[7].

Zobacz też

Zobacz portal z wiadomościami w serwisie Wikinews na temat Giełda

Zobacz hasło giełda w Wikisłowniku

• Lista giełd papierów wartościowych

Przypisy

Bibliografia

• M. Bączyk, M. H. Koziński, M. Michalski, W. Pyzioł, A. Szumiński, I. Weiss: Papiery wartościowe, Wydawnictwo Zakamycze.
• Zofia Dach (red.): Mikroekonomia Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie.