Grzegorz Sinko

Grzegorz Sinko

Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1923 Kraków
Data i miejsce śmierci	30 marca 2000 Warszawa
profesor
Specjalność: filologia angielska
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1950 Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	1955
Profesura	1966
uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Grzegorz Sinko (ur. 13 czerwca 1923 w Krakowie, zm. 30 marca 2000 w Warszawie^[1]) – polski anglista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Syn filologa klasycznego Tadeusza Sinki^[2]. Dzieciństwo i młodość spędził w Krakowie^[3], zdał egzamin dojrzałości na tajnych kompletach^[4], następnie w latach 1944–1948 studiował filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim^[3]. Po jej ukończeniu podjął pracę na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1950 roku doktoryzował się. Od 1953 roku związany z Warszawą i tamtejszym uniwersytetem^[2], gdzie był kierownikiem Katedry Filologii Angielskiej (1965–1969) i dyrektorem Instytutu Filologii Angielskiej (1970–1971)^[4]. W latach 1953–1957 pracownik Państwowego Instytutu Sztuki^[3]. Habilitował się w 1955 roku na podstawie pracy John Walcot and his school^[4]. W 1966 roku otrzymał tytuł profesora^[1]. Zwolniony z UW z powodów politycznych w 1971 roku^[2], podjął pracę w Instytucie Sztuki PAN^[1]. W latach 1971–1977 był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Od 1982 roku członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego^[1]. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Specjalizował się w historii literatury angielskiej, a także historii i teorii dramatu^[1]. Od rozpoczęcia kariery naukowej w 1947 roku opublikował ponad 450 artykułów krytycznych, esejów, przekładów i recenzji^[3]. Edytor dzieł Daniela Defoe, Charlesa Dickensa i Williama Shakespeare’a^[4]. Tłumaczył sztuki teatralne z języków angielskiego i niemieckiego^[3]. Autor takich prac jak Kryzys języka w dramacie współczesnym. Rzeczywistość czy złudzenie? (1977) i Postać sceniczna i jej przemiany w teatrze XX wieku (1988)^[1].

Zginął tragicznie jako ofiara rozboju, napadnięty przed swoim domem przez atakujących starsze osoby złodziei, chcących ukraść podjęte w tym dniu w banku pieniądze^[2]. Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie^[4].

Jego żoną była Zofia Sinko (1919-2006), profesor Instytutu Badań Literackich, historyk literatury doby oświecenia, tłumaczka i edytorka dzieł literatury angielskiej^[5].

Przypisy