Grzyby chorobotwórcze

Choroba skóry wywołana przez Malassezia sp. i zarodniki Malassezia sp.
Strzępki Aspergillus w pęcherzykach płucnych

Grzyby chorobotwórcze, czyli mykopatogeny – grzyby wywołujące choroby ludzi, zwierząt i roślin. Jest to duża grupa gatunków, głównie grzybów mikroskopijnych. Wywołane przez nie choroby ludzi i zwierząt to grzybice, czyli mykozy. Wywołujące je grzyby dzieli się na grzyby zoofilne (zwierzęce) i antropofilne (ludzkie)[1]. Grzybowe choroby roślin określa się nazwą fitomykoz[2].

Wśród chorobotwórczych grzybów antropo- i zoofilnych wyróżnia się:

  • mykopatogeny endogenne – grzyby saprotroficzne, normalnie występujące na powierzchni ludzi i zwierząt, np. Candida albicans, Malassezia furfur. Normalnie nie szkodzą, w pewnych warunkach jednak mogą one stać się chorobotwórcze,
  • mykopatogeny egzogenne – grzyby pochodzące z otoczenia, nie będące naturalną florą człowieka i zwierząt,
  • mykopatogeny pośrednie endo- i egzogenne – np. Aspergillus fumigatus, Cryptococcus neoformans i rodzaj Mucor[3].

Pod względem budowy wyróżnia się trzy grupy grzybów wywołujących grzybice[4]:

  • grzyby dymorficzne – mogące występować zarówno w postaci drożdżowej, jak i strzępkowej. Do tej grupy należą np. gatunki z rodzaju Malassezia[4].
  • grzyby drożdżopodobne, np. Candida albicans
  • grzyby strzępkowe (pleśnie) – zbudowane z długich, nitkowatych strzępek. Mogą wywoływać choroby skóry lub płuc. Należy do nich np. Aspergillus fumigatus mogący wywołać płucną lub rozsianą grzybicę kropidlakową

Niektóre z nich (dermatofity) mają zdolność rozkładania keratyny, np. Trichophyton sp.

Przypisy

  1. ↑ Grzyby chorobotwórcze oraz grzybice ludzi i zwierząt, „Wiadomości Parazytologiczne”, 53 (suplement), 2007 .
  2. ↑ SelimS. Kryczyński SelimS., ZbigniewZ. Weber ZbigniewZ. (red.), Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: PWRiL, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0 .
  3. ↑ AnnaA. Zalewska-Janowska AnnaA., HonorataH. Błaszczyk HonorataH., Choroby skóry, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009, ISBN 978-83-200-3760-9, OCLC 297835794 .
  4. ↑ a b IrenaI. Paczkowska IrenaI., AgnieszkaA. Wójtowicz AgnieszkaA., AnnaA. Malm AnnaA., Wybrane aspekty farmakoterapii kandydoz [online] [dostęp 2021-06-22] .