Gujuk

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gujuk

Obraz przedstawiający Gujuka, (1438)
Wielki chan
Okres	od 1246 do 1248
Poprzednik	Ugedej
Następca	Mongke
Dane biograficzne
Dynastia	Yuan
Data urodzenia	ok. 1206
Data śmierci	1248
Ojciec	Ugedej
Matka	Töregene-katun

Gujuk (ok. 1206–1248; Güjük, Guyuk, Kuyuk, itp.) – trzeci Wielki Chan mongolski, syn Ugedeja i wnuk Czyngis-chana. Gujuk panował od 1246 do 1248, jego stolicą było Karakorum.

Życiorys

Brał udział w wyprawie Batu-chana na Europę w 1241, lecz popadł z nim w konflikt, został usunięty z armii i odesłany do ojca. Władzę uzyskał głównie dzięki poparciu matki, Toregene, która po śmierci Ugedeja sprawowała regencję.

W 1246 przyjął pierwsze poselstwo z Europy. W imieniu papieża przybyli Jan di Piano Carpini i Benedykt Polak. Gujuk zmarł podczas wyprawy przeciwko Batu-chanowi, który choć formalnie uznawał go za Chana, wielokrotnie odmawiał przybycia na jego dwór i osobistego złożenia hołdu. Śmierć przerwała mu plany podboju zachodniej Europy. Był ostatnim Wielkim Chanem z rodu Ugedeja. Po jego śmierci, jego żona Oguł Kajmysz, przez trzy lata panowała jako regentka.