Gwidon z Toskanii

Gwidon z Toskanii (ur. w 896[1], zm. w 930[2]) – władca Toskanii[1], drugi mąż Marozji, wpływowej kobiety w Rzymie[2].

Życiorys

Był synem markiza Toskanii, Adalberta II i Berty, córki władcy longobardzkiego, Lotara II[1]. W 915 roku, po śmierci swojego ojca, odziedziczył po nim władzę i tytuły markiza Toksanii i hrabiego Lukki[2]. W latach 916-920 przebywał w więzieniu w Mantui[2]. Gdy zmarł Alberyk I, Gwido został drugim mężem Marozji i miał z nią trójkę dzieci (m.in. Teodorę i Bertę)[2]. Władzę w Toksanii przejął po nim jego brat, Lambert[2].

Przypisy

  1. a b c Lindsay Brook: Popes and pornocrats in the early middle ages – 2c. Guido/Wido of Tuscany. Foundation for Medieval Genealogy, 2003. s. 8. [dostęp 2012-11-19]. (ang.).
  2. a b c d e f Marchesi di Tuscany: Guido. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).

Bibliografia

  • Gilbert Dagron, Pierre Riche, Andre Vauchez: Historia chrześcijaństwa. T. 4: Biskupi, mnisi i cesarze 610-1054. Warszawa: Krupski i S-ka, 1999, s. 625-627. ISBN 83-86117-31-1.
  • p
  • d
  • e
Margrabiowie
Toskanii
  • Bonifacy I (812–813)
  • Bonifacy II (828–834)
  • Aganus (835–845)
  • Adalbert I (847–886)
  • Adalbert II Bogaty (886–915)
  • Gwidon (915–929)
  • Lambert (929–931)
  • Boso 931–936
  • Hubert ze Spoleto (936–961)
  • Hugon Wielki (961–1001)
  • Bonifacy (1002–1012)
  • Rainier (1014–1024)
  • Bonifacy III (1027–1052)
  • Fryderyk (1052–1055)
  • Beatrycze de Bar (1052–1076)
  • Godfryd I (1054–1069)
  • Godfryd II (1069–1076)
  • Matylda (1076–1115)
  • Welf II (1089–1095)
  • Konrad von Scheiern (1120–1127)
  • Henryk (1135–1139)
  • Ulryk von Attems (1139–1152)
  • Welf VI (1152–1167)
  • Filip Szwabski (1195–1197)
Władcy
Florencji
Medyceusze
Wielcy książęta
Toskanii
Medyceusze
Dynastia
habsbursko-lotaryńska
Królestwo Etrurii
Burbonowie
Wielcy książęta
Toskanii
Dynastia Bonaparte
Dynastia
habsbursko-lotaryńska
  • Ferdynand III (1814–1824)
  • Leopold II (1824–1849)
  • republika (1848–1849)
  • Leopold II (1849–1859)
  • Ferdynand IV (1859–1860)