Halina Wyrodek

Halina Wyrodek-Dziędziel
Imię i nazwisko	Halina wł. Janina Wyrodek
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1946 Olkusz
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 2008 Kraków
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Marian Dziędziel
Lata aktywności	1968–2008
Zespół artystyczny
„Piwnica pod Baranami”

Halina Wyrodek-Dziędziel (ur. 4 kwietnia 1946 w Olkuszu, zm. 12 sierpnia 2008 w Krakowie)^[1] – polska aktorka, piosenkarka, gwiazda kabaretu „Piwnica pod Baranami”.

Życiorys artystyczny

W 1969 ukończyła z wyróżnieniem krakowską PWST. W 1974 zadebiutowała w „Piwnicy” w spektaklu z okazji jubileuszu urodzin J. I. Kraszewskiego. Później występowała w wielu przedstawieniach, stając się ważną osobowością kabaretu. Interpretowała utwory do słów m.in. Baczyńskiego, Witkacego, Szekspira, Leśmiana i Poświatowskiej. Jej najbardziej znaną piosenką kabaretową jest Ta nasza młodość, skomponowana przez Zygmunta Koniecznego do słów wiersza Tadeusza Śliwiaka. Utwór ten w jej interpretacji został stałym punktem repertuaru „Piwnicy pod Baranami”, stając się jednym z hymnów kabaretu.

W latach 1969–1991 Wyrodek była aktorką Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Od 1992 wchodziła w skład zespołu Teatru STU. W 2000 na XXXV Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie otrzymała nagrodę^[2] za rolę Erny w przedstawieniu Prezydentki Wernera Schwaba, wyreżyserowanym przez Grzegorza Wiśniewskiego i wystawianym przez Teatr STU.

Występowała również w Teatrze Telewizji oraz filmach fabularnych i telewizyjnych.

Nagrała jedną płytę, pt. Ta nasza młodość, wydaną w 1997 (Art-CD). Pięć lat później wznowiło ją Polskie Radio w serii: „Artyści Piwnicy pod Baranami”. Na płycie znajdują się najbardziej znane piosenki z repertuaru artystki, m.in. Ta nasza młodość, Sonet, Jaka szkoda, Zabij ten lęk, Panieneczki, Szał i Ballada o żołnierzu i śmierci.

Życie prywatne

Jej rodzicami byli Aniela i Roman Wyrodkowie. Była żoną aktora Mariana Dziędziela^[3]^[4]^[5].

Halina Wyrodek zmarła 12 sierpnia 2008 w Szpitalu Miejskim Specjalistycznym im. Gabriela Narutowicza w Krakowie^[6]. Przyczyną śmierci była długotrwała choroba nowotworowa^[1]. 18 sierpnia 2008 została pochowana w rodzinnym grobie na cmentarzu w Olkuszu, spoczęła obok matki i ojca^[1].

Filmografia

Opowieść w czerwieni (1974) jako Aniela
Strach (1975) jako Danka
Wodzirej (1977) jako gospodyni
Pejzaż horyzontalny (1978) jako żona Kędziorka
Układ krążenia (1978) jako mieszkanka Moczar – serial TV, odc. 4
Zmory (1978) jako Róża, służąca Komendów
Ślad na ziemi (1978) jako Wiesia – serial TV, odc. 4
Cham (1979) jako Ula, siostra Pawła
Szansa (1979) jako nauczycielka
Grzeszny żywot Franciszka Buły (1980) jako matka Buły
Party przy świecach (1980) jako „Aniołek”
Białe tango (1981) jako Jadwiga – serial TV, odc. 5, 8
Odlot (1982) jako koleżanka Stępień – serial TV, odc. 3, 4
Ta nasza młodość (1982)
Na straży swej stać będę (1983)
Kobieta z prowincji (1984) jako przyjaciółka Andzi
Kochankowie mojej mamy (1985) jako dozorczyni
Na kłopoty… Bednarski (1986) jako prostytutka Greta – serial TV, odc. 4, 6
Opowieść Harleya (1987) jako matka Igorka
Marcowe migdały (1989) jako Ela, żona Heńka, sublokatorka Tomka
Modrzejewska (1989) – serial TV, odc. 6
Dwa księżyce (1993) jako Kubikowa
Kraj świata (1993) jako funkcjonariuszka z monitorowni komendy
Spis cudzołożnic (1994) jako kobieta w wizji Gustawa
Autoportret z kochanką (1996) jako ciotka
Baśń o Pączkowej (1996) jako Pączkowa
Sława i chwała (1997) jako wiejska kobieta – serial TV, odc. 7
Sztos (1997) jako matka Beaty
Świat według Kiepskich (2001 i 2008) jako najważniejsza z Muz/Maria Zaduszna – serial TV, odc. 68, 293
Na dobre i na złe (2002) jako mama Michała – serial TV, odc. 105
Królowa chmur z cyklu Święta polskie (2003) jako kierowniczka domu starców
Vinci (2004) jako matka Cumy
Pensjonat pod Różą (2005) jako Jadźka – serial TV
Dwie strony medalu (2007) jako sekretarka burmistrza – serial TV, odc. 1, 2, 12

Teatr Telewizji

Barbarzyńcy – sceny z miasta powiatowego (1971) jako Maria Wiesiełkina
Wielki testament (1972) jako Ruda Małgośka
Płatonow (1975) jako Katarzyna
Zaklęcia (1976)
Zawisza Czarny (1977) jako Lirenka
Kucharki (1981) jako Jurna
Samobójca (1988)
Noc Walpurgii albo kroki Komandora (1991) jako Tamarka
Siedem pięter (1994) jako pielęgniarka
Zwierzoczłekoupiór (1995) jako kobieta
Bal błaznów (1996)
Dzieci z Bullerbyn (1996) jako Agda
Diabelski patrol (1997) jako woźna
Pielgrzymi (2002) jako Janina Strzelista

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Pamiętajmy o artystach: Halina Wyrodek [online] [dostęp 2016-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10] .
↑ XXXV OPTMF 2000 (pol.) [dostęp 2011-05-06]
↑ I kochaj mamuśkę, [w:] Janusz R.J.R. Kowalczyk Janusz R.J.R., Wracając do moich Baranów, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2012, s. 30, ISBN 978-83-7436-291-7, OCLC 793950553 [dostęp 2022-10-09] .
↑ Beata Nowicka, Barbara Stuhr: Basia : Szczęśliwą się bywa. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2018, s. 133. ISBN 978-83-280-4554-5.
↑ W domu nie gram, tylko po prostu żyję. Styl.pl. [dostęp 2016-11-06].
↑ Odeszła wielka legenda Piwnicy [online] [dostęp 2016-03-10] .

Bibliografia

Pamiętajmy o artystach: Halina Wyrodek. sp.olkusz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]., Starostwo Powiatowe w Olkuszu [dostęp 2016-03-10]

Linki zewnętrzne

Halina Wyrodek w bazie Filmweb
Halina Wyrodek w bazie filmpolski.pl
Halina Wyrodek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
culture.pl – Janusz R. Kowalczyk Trzeba mieć czoło. O Halinie Wyrodek [dostęp 2020-03-21]
Ta nasza młodość – Halina Wyrodek, You Tube [dostęp 2020-03-21]
„Ta nasza młodość” – wszystkie wieki ludzkie, Renata Radłowska, Gazeta.pl-Kraków
Halina Wyrodek na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Halina Wyrodek w bazie IMDb (ang.)