Halvdan Koht

Haldvan Koht (ur. 7 lipca 1873, zm. 12 grudnia 1965) – norweski historyk i polityk, członek najpierw partii liberalnej, a następnie Norweskiej Partii Pracy. W latach 1935–1941 był norweskim ministrem spraw zagranicznych^[1]. Nigdy nie był członkiem parlamentu norweskiego. Był profesorem Uniwersytetu w Oslo.

Koht był czynnym promotorem unifikacji języka norweskiego i stworzenia wariantu samnorsk^[2]. Zaangażowany w prace Østlandsk reisning. Jako zwolennik teorii walki klas w języku włączył do programu partii w 1936 postulat polityki językowej która doprowadziłaby do powstania "języka ludu"^[2]. Mimo iż nigdy nie uzyskał dla swych planów pełnego poparcia w partii, przyjęto jego postulaty i wprowadzono reformę języka w 1938. Reforma dramatycznie zredukowała wpływy wyższych klas na język norweski w wersji bokmål.

Po rozwiązaniu rządu norweskiego w 1941 do końca wojny przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych^[1], gdzie kontynuował pracę naukową. Do Norwegii powrócił w 1949.

W 1945 r. zgłosił kandydaturę Józefa Stalina do Pokojowej Nagrody Nobla^[3].

W 1959 r. został członkiem zagranicznym PAN^[4].

Przypisy