Haracz

Haraczpodatek pogłówny, pobierany przez państwo tureckie od każdego pełnoletniego chrześcijanina, zamieszkałego w Turcji[1].

W ciągu nieustannych i długich wojen między Polską a Turcją i Tatarami, termin ten przeszedł do języka polskiego i oznaczał okup i kontrybucję, wymuszoną przez nieprzyjaciela na części kraju, zamku lub mieście[1].

Obecnie to słowo kojarzy się z działalnością przestępczą, a w szczególności z przestępczością zorganizowaną. Tzw. wymuszanie haraczu w zamian za „opiekę” lub „ochronę” obiektów handlowych i gastronomicznych, często stanowi podstawowe źródło dochodów licznych grup przestępczych[potrzebny przypis].

Zobacz też

Zobacz w Wikiźródłach hasło Haracz w Encyklopedii staropolskiej
Zobacz hasło haracz w Wikisłowniku
  • charadż
  • dżizja

Przypisy

  1. a b Joachim Bartoszewicz: Podręczny słownik polityczny. Do użytku posłów, urzędników państwowych, członków ciał samorządowych i wyborców, s. 241.
Kontrola autorytatywna (wymuszenie rozbójnicze):
  • GND: 4456824-1