Heinrich Lenz
Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1804 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 lutego 1865 | ||
Zawód, zajęcie | fizyk, klimatolog | ||
|
Heinrich Friedrich Emil Lenz (ur. 12 lutego 1804 w Dorpacie, późniejszym Tartu; zm. 10 lutego 1865 w Rzymie[1]) – rosyjski fizyk doświadczalny pochodzenia niemieckiego, członek Petersburskiej Akademii Nauk, profesor Uniwersytetu Petersburskiego. Zajmował się elektromagnetyzmem i geofizyką, w tym klimatologią.
Lenz jest najbardziej znany z elektromagnetycznego prawa Lenza sformułowanego w 1834 roku.
Życiorys
Heinrich Lenz urodził się w Dorpacie, w guberni inflanckiej Imperium Rosyjskiego, na terenie późniejszej Estonii.
W 1820 ukończył szkołę średnią. Studiował chemię i fizykę na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1823–1826 podróżował dookoła świata z Otto von Kotzebuem. Podczas ekspedycji Lenz badał warunki klimatyczne oraz właściwości fizyczne wody morskiej.
Po podróży pracował na Uniwersytecie w Petersburgu. W 1831 zaczął prace badawcze nad elektromagnetyzmem. Poza prawem Lenza niezależnie od Joule’a odkrył również w 1842 prawo Joule’a, które w związku z tym bywa czasem nazywane prawem Joule’a-Lenza.
Zmarł w Rzymie po przebytym zawale.
Przypisy
- ↑ Lenz Heinrich Friedrich Emil, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-20] .
- PWN: 3931590
- Britannica: biography/Heinrich-Friedrich-Emil-Lenz
- БРЭ: 2140068
- Catalana: 0036930
- DSDE: Heinrich_Friedrich_Emil_Lenz
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 36019