Henryk Kadyi

Henryk Kadyi

Data i miejsce urodzenia	23 maja 1851 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	25 października 1912 Lwów
Profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia
Habilitacja	1878
Profesura	1894
Polska Akademia Umiejętności
Status	członek korespondent
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński Uniwersytet Lwowski
Multimedia w Wikimedia Commons

Henryk Karol Klemens Kadyi (ur. 23 maja 1851 w Przemyślu, zm. 25 października 1912 we Lwowie) – polski profesor anatomii opisowej oraz patologii. Przyczynił się do podniesienia weterynarii do rangi studiów uniwersyteckich.

Życiorys

Syn Ludwika i Klementyny. Jego braćmi byli Juliusz (zm. 1916, radca dworu) i Józef (lekarz)^[1]. W 1878 roku został docentem anatomii opisowej i porównawczej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1881 do 1894 profesor anatomii prawidłowej i histologii Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, od 1881 do 1890 profesor anatomii patologicznej i patologii ogólnej Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Był twórcą Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego otwartego w 1894^[2]. Od 1894 do 1912 roku profesor anatomii opisowej i topograficznej Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1898 do 1899 rektor Uniwersytetu Lwowskiego. W 1889 roku został członkiem korespondentem Akademii Umiejętności.

W latach 1894–1895 był prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Żona: Rozalia. Córka: Jadwiga Kwiatkowska z domu Kadyi, żona Jana Jerzego – oboje zginęli tragicznie w grudniu 1917 r.

Zmarł 25 października 1912 wskutek zakażenia, które wdało mu się podczas balsamowania zwłok Stanisława Badeniego, gdy zaciął się w palec^[3][4]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Jego imieniem nazwane zostały ulice w Przemyślu i we Lwowie.

Wybrane prace

Był encyklopedystą oraz edytorem Encyklopedii zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzy - polskiej encyklopedii wydanej w latach 1898-1907 przez społeczną organizację edukacyjną Macierz Polska, która działała w Galicji w okresie zaboru austriackiego. Opisał w niej zagadnienia z zakresu medycyny^[5] .

• Kilka przypadków zboczeń układu naczyniowego (1881)
• Ueber die Nothwendigkeit des thierärztlichen Studiums. M. Perles, Wien 1891
• O naczyniach krwionośnych rdzenia pacierzowego ludzkiego
• Rozwój i działalność c. k. Szkoły Weterynaryi we Lwowie od jej założenia w r. 1881 aż do końca roku szkolnego 1893/4
• O barwieniu ośrodków nerwowych przy pomocy zaprawy (bajcowania) solami metali ciężkich (1900)
• Ueber die Färbung der nervösen Centralorgane nach Beizung mit Salzen schwerer Metalle (1901)
• Metoda barwienia szarej istoty mуzgu i rdzenia karminem po zaprawieniu octanem uranowym (1907)

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, s. 243–244. ISBN 83-01-00656-0.
• Ludwik Finkel: Encyklopedya zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzy, t. I. Lwów: Macierz Polska, Nakładem Wydawnictwa Macierzy Polskiej, druk. E. Winiarza, 1898, s. III-IX.

Linki zewnętrzne

• КАДИЙ Генрик (KADYI Henryk). [dostęp 2010-03-27].
• Publikacje Henryka Kadyi w serwisie Polona