Herbert Szurgacz

Herbert Szurgacz

Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1941 Dobrosławice
Profesor nauk prawnych
Specjalność: europejskie prawo pracy, prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, prawo socjalne
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1970
Profesura	27 grudnia 1993
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Odznaczenia

Herbert Robert Szurgacz (ur. 21 lipca 1941 w Dobrosławicach^[1]) – polski prawnik i nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa pracy, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze, uzyskiwał następnie stopnie naukowe doktora (w 1970 na podstawie pracy Położenie prawne Polaków zatrudnionych przymusowo przez niemieckiego okupanta w latach 1939–1945 napisanej pod kierunkiem Jana Jończyka^[2]) i doktora habilitowanego. 27 grudnia 1993 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z prawem pracy (w tym europejskim prawem prac) i ubezpieczeń społecznych, a także prawem socjalnym. Zawodowo związany z Uniwersytetem Wrocławskim jako profesor zwyczajny w Instytucie Prawa Cywilnego. Był także wykładowcą we wrocławskiej filii Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Poznaniu^[3]. Jest autorem prac naukowych z zakresu prawa pracy, m.in. redaktorem publikacji Europejskie prawo pracy i prawo socjalne a prawo polskie (1998). W ramach pracy zawodowej został również sędzią, uzyskując w lutym 2002 nominację na sędziego Sądu Najwyższego^[4]. Orzekał w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. W marcu 2010 przeszedł w stan spoczynku^[1].

Odznaczenia

W 2012, za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości, za kształtowanie zasad demokratycznego państwa prawa i kultury prawnej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[5][6].

Przypisy