Hermundurowie

Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hermundurowie – plemię germańskie, pierwotnie zamieszkujące nad Łabą i Soławą; w późniejszym okresie przesunęli się w kierunku Dunaju.

Pierwsze wzmianki o Hermundurach znajdują się w dziele Tacyta O pochodzeniu i siedzibach Germanów. Tacyt w Rocznikach podaje, że król Hermundurów Wibiliusz ingerował w spór dynastyczny Swebów. Hermundurowie tworzyli jedno z satelitarnych wobec Rzymu państewek naddunajskich, obok Kwadów, Markomanów i Narystów, aż do 166 roku, kiedy to klienci Rzymu zbuntowali się rozpoczynając okres wojen markomańskich. Hermundurowie stali się częścią związku plemiennego Alamanów. Prawdopodobnie Hermundurowie byli przodkami Turyngów, ludu znanego w okresie wędrówek ludów.