Hildebranda

Hildebranda – żeńskie imię germańskie, żeński odpowiednik notowanego w Polsce od XIII wieku[1] imienia Hildebrand, złożonego z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) — "walka" i branda (germ.) — "ogień, głownia, żar", co przenoszono metaforycznie na "miecz" z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant — "głownia, błyszczący miecz"). Możliwe staropolskie zdrobnienie to m.in. Hilla[2].

Hildebranda imieniny obchodzi:

  • 11 kwietnia, jako wspomnienie św. Hildebranda, mnicha[3]
  • 5 czerwca, jako wspomnienie św. Hildebranda, jednego z towarzyszy św. Bonifacego, arcybiskupa Moguncji[4]

Przypisy

  1. ↑ HenrykH. Fros HenrykH., FranciszekF. Sowa FranciszekF., Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284 .
  2. ↑ Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  3. ↑ Heiligenlexikon
  4. ↑ Heiligenlexikon
  • p
  • d
  • e
Imiona
  • alfabetyczna lista imion
Imiennicy
  • inne hasła Wikipedii zaczynające się od imienia Hildebranda