Hoja piękna
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | astropodobne | ||
| Rząd | goryczkowce | ||
| Rodzina | toinowate | ||
| Rodzaj | hoja | ||
| Gatunek | hoja piękna | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Hoya bella Hook Bot. Mag. 74: t. 4402. 1848 | |||
| |||
Hoja piękna (Hoya bella) – gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Często (błędnie) nazywana bywa woskownicą. Pochodzi z Birmy i wyspy Jawa[3]. W wielu krajach świata jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Pokrój
- Pnącze odznaczające się powolnym wzrostem. Osiąga 30 cm wysokości i 20 cm szerokości. W ciągu roku jej pędy przyrastają tylko 12-15 cm.
- Liście
- Małe, o długości ok. 2-3 cm, zgrubiałe, kształtu lancetowatego, błyszczące, wyrastające naprzeciwlegle.
- Kwiaty
- Zebrane po 12-15 w baldachowate kwiatostany. Kwiaty małe i mięsiste, w kształcie gwiazdkowate, białe z czerwonym środkiem. Kwitnie bardzo obficie i przez całe lato. Kwiaty wydzielają mdły i dość wyraźny zapach oraz kropelki lepkiej, podobnej do miodu cieczy.
- Gatunki podobne
- Hoja różowa. Ma grubsze i większe liście, dłuższe pędy i różowe kwiaty. Kwitnie mniej obficie i krótko.
Zastosowanie
- Roślina ozdobna: W Polsce jest uprawiana jako roślina doniczkowa, rzadziej niż hoja różowa. Jest też trudniejsza od niej w uprawie. W mieszkaniu może przetrwać najwyżej 2-3 lata.
- Wymagania: Potrzebuje dobrego oświetlenia, ale bezpośrednie słońce może oparzyć jej liście. Zimą temperatura nie powinna spadać poniżej 10 °C, latem nie powinna przekroczyć 24 °C. Nie lubi nadmiaru wody. Wymaga spryskiwania, źle toleruje przeciągi. Jako podłoże najlepsza jest ziemia gliniasta, wymagany jest dobry drenaż doniczki.
- Zabiegi uprawowe: Najlepiej posadzić w większej doniczce, tak by nie trzeba było rośliny przesadzać. W czasie upałów podlewanie (tylko deszczówką) raz w tygodniu, zimą raz na dwa tygodnie. W lecie co 3-4 tygodnie nawożenie nawozem płynnym. Należy czyścić liście z kurzu – albo poprzez spryskiwanie wodą, albo (jeśli nie pomaga) poprzez delikatne wycieranie wilgotną szmatką.
- Rozmnażanie: W warunkach amatorskich jest trudne. Rozmnaża się poprzez sadzonki pędowe z wierzchołków. Ukorzenia się je wiosną w mieszaninie torfu z piaskiem z wykorzystaniem ukorzeniacza. Sadzonki należy trzymać pod folią, w temperaturze ok. 21 °C. Można także rozmnażać przez odkłady.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
Bibliografia
- Dawid Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Warszawa: PWR i L, 1997. ISBN 83-09-01559-3.
