Hosejn Sorudi

Hosejn Sorudi
ilustracja
Miejsce urodzenia

Iran

Data śmierci

1992

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Iran
Igrzyska azjatyckie
srebro Nowe Delhi 1951 piłka nożna
brąz Nowe Delhi 1951 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Hosejn Sorudi (pers. حسین سرودی) (zm. 1992[1]) – irański koszykarz i piłkarz, reprezentant kraju, olimpijczyk. Medalista igrzysk azjatyckich. Przewodniczący Irańskiej Federacji Piłki Nożnej.

W 1948 roku wystąpił wraz z drużyną na igrzyskach olimpijskich w Londynie w koszykówce (były to jego jedyne igrzyska olimpijskie). Podczas tego turnieju wystąpił we wszystkich sześciu meczach (siódmy mecz Iran wygrał walkowerem); zdobył 37 punktów, odnotował też 12 fauli. Był drugim najlepiej punktującym zawodnikiem swojej reprezentacji (lepszy był tylko Hosejn So’udipur)[2]. Wraz z drużyną przegrał trzy z czterech spotkań grupowych (zwycięstwo tylko z Irlandią), tym samym zajmując przedostatnie miejsce w grupie (czwarte). W fazie pucharowej Irańczycy grali w spotkaniach o miejsca 9–16. Po porażce z Kanadą i zwycięstwie walkowerem z Węgrami, Persowie zagrali w meczu o 13. miejsce, który przegrali (z Kubą). Zajęli więc ostatecznie 14. miejsce na 23 ekipy[3].

W 1951 roku wystąpił na igrzyskach azjatyckich w Nowym Delhi. Reprezentował swój kraj w dwóch dyscyplinach: koszykówce i piłce nożnej. Z drużyną piłkarską zdobył srebrny medal, a z ekipą koszykarską zajął trzecie miejsce[4]. W zawodach piłkarskich wystąpił w trzech spotkaniach (w tym w przegranym meczu finałowym z reprezentacją Indii)[5].

W narodowej reprezentacji w piłce nożnej wystąpił czterokrotnie (trzykrotnie w 1951 roku i jednokrotnie w 1952 roku)[5]. Był obrońcą. W 1951 roku grał w klubie Tadż Teheran, a w 1954 był zawodnikiem Niruje Hawaji[6].

Po zakończeniu kariery Sorudi dwukrotnie pełnił funkcję prezesa Irańskiej Federacji Piłki Nożnej (w latach 1961–1962 i 1967–1968)[7]. Był też trenerem piłkarskim[8]. Przez pewien czas przebywał na leczeniu w Stanach Zjednoczonych (rak trzustki)[9], po czym 17 września 1978 roku wrócił do Iranu. W kwietniu 1979 przeszedł serię poważnych infekcji klatki piersiowej, ramion i szyi, po czym został ponownie wysłany na leczenie do USA. W październiku wyleczono go ze wszystkich chorób i pod koniec 1979 wyjechał ponownie do Iranu[10]. Żył na pewno jeszcze na początku lat 90. XX wieku[9].

Przypisy

  1. قهرمان فوتبال، قهرمان بسکتبال magiran.com, 15 febbraio 2007
  2. Iran accumulated statistics. archive.fiba.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  3. Olympic Basketball Tournaments. linguasport.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  4. Bijan Roueinpour: ایران در بازیهای آسیایی. s. 42-49. ISBN 964-458-089-3.
  5. a b Profile: Hossein SOROUDI, #0. teammelli.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  6. Hossein Soroudi. national-football-teams.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  7. قهرمان فوتبال، قهرمان بسکتبال. magiran.com. [dostęp 2014-10-25]. (pers.).
  8. Filsuf:Waves of Destiny..., str. 129
  9. a b Filsuf:Waves of Destiny..., str. 174-175
  10. Filsuf:Waves of Destiny..., str. 172-173

Bibliografia

  • Hossein Soroudi Bio, Stats and Results. Sports-reference.com. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).
  • Huszang Filsuf: Waves of Destiny: none. Author House, 2004. ISBN 978-1-4184-5857-7. [dostęp 2014-10-25].