Hyundai Motor Company
 | Ten artykuł dotyczy marki samochodów. Zobacz też: koncern motoryzacyjny Hyundai Motor Group i czebol Hyundai. |
 | |||
 Siedziba Hyundaia i Kii w Seulu | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | Seul | ||
| Data założenia | 1967 | ||
| Prezes | Eon Tae Ha | ||
| Dyrektor | Chung Eui-sun | ||
| Udziałowcy | Hyundai Motor Group (100%) | ||
| Zatrudnienie | 120 000 (2022)[1] | ||
| Dane finansowe | |||
| Przychody | 95 mld USD (2019)[2] | ||
Położenie na mapie Korei Południowej  | |||
 37°29′41″N 126°32′53″E/37,494722 126,548056 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Hyundai Motor Company (kor. 현대자동차 주식회사, wym. [hjə́ːndɛ]) – południowokoreański producent samochodów osobowych, SUV-ów, vanów oraz pojazdów dostawczych i ciężarowych z siedzibą w Seulu działający od 1967 roku. Należy do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.
Historia
Początki działalności konglomeratu Hyundai Group jako producenta samochodów sięgają 29 grudnia 1967 roku, kiedy założono oddział Hyundai Motor Co. Ltd. Rok później, w 1968 roku w zakładach w Ulsan ruszyła produkcja pierwszego samochodu osobowego Cortina, który w ramach podpisanej umowy licencyjnej z koncernem Ford Motor Company bliźniaczą odmianą samochodu tego producenta o takiej samej nazwie[3].
W 1974 roku zaprezentowano pierwszy samodzielnie zbudowany samochód Hyundaia o nazwie Pony[4]. Prezentacja tego pojazdu równała się jednocześnie z rozpoczęciem międzynarodowej ekspansji[5], rozpoczynając sprzedaż w Europie i Australii. W międzyczasie, współpraca z amerykańskim koncernem Ford trwała do 1985 roku, z kolei rok później rozpoczęto sprzedaż samochodów w Ameryce Północnej[6].
W marcu 1999 roku Hyundai przejął 51% akcji Kia Motors, tworząc nowy, uniezależniony od struktury Hyundai Group koncern motoryzacyjny Hyundai Motor Group[7] z siedzibą w Seulu. Proces tworzenia tego podmiotu zakończył się w październiku 2000 roku. Pierwsza dekada XXI wieku przyniosła kontynuację polityki poszerzania liczby rynków zbytu. W 2002 roku zawiązana została joint venture z chińskim koncernem BAIC, która równała się rozpoczęciem sprzedaży i produkcji samochodów Hyundaia w Chinach[8].
Dywersyfikacja oferty
W 2007 roku Hyundai przedstawił pierwszy w historii pojazd zaprojektowany przez lokalny oddział z myślą o regionalnych uwarunkowaniach – model i30 zbudowany w niemieckim centrum rozwojowym w Europie[9]. Na podobnej zasadzie w 2011 roku powstał opracowany w Indiach model Eon[10] i przedstawiony we wrześniu 2012 roku skonstruowany z myślą o Brazylii hatchback HB20[11]. W 2013 roku rozpoczęto z kolei ofensywę konstrukcji opracowanych specjalnie na rynek chiński, poczynając od kompaktowego sedana Mistra[12], do którego dołączyły w kolejnych latach konstrukcje Reina, Celesta czy Lafesta.
Anulowane projekty
W pierwszej dekadzie XXI wieku Hyundai intensywnie pracował nad poszerzeniem swojej oferty minivanów. Z myślą o m.in. rynku Stanów Zjednoczonych opracowano produkcyjny wariant prototypu Hyundai Portico Concept z 2005 roku[13], który w fazie finalnych przedprodukcyjnych testów znalazł się w połowie 2008 roku[14]. Produkcyjny Hyundai Portico nie doczekał się debiutu z powodu m.in. kryzysu finansowego[15]. Z podobnym anulowaniem spotkał się bliski ostatecznej formy kompaktowy minivan dla europejskiego rynku o roboczej nazwie Hyundai iM30[15]. Finalnie, na rynek trafiła tylko bliźniacza wersja tego modelu pod marką Kii jako czwarta generacja modelu Carens.
Hyundai N
W 2014 roku Hyundai zatrudnił Alberta Biermanna, byłego wiceprezesa BMW M[16], inaugurując oddział przedsiębiorstwa Hyundai N skoncentrowany na rozwoju wyczynowych odmian cywilnych modeli. Pierwszym pojazdem sygnowanym literą N został model i30 N przedstawiony w sierpniu 2017 roku[17]. W marcu 2019 roku Hyundai wprowadził do użytku także oznaczenie N Line oznaczające topowe, usportowione warianty cywilnych modeli, poczynając od modelu Tucson[18].
Ioniq
Po tym, jak w lutym 2016 roku Hyundai po raz pierwszy zastosował nazwę Ioniq dla hybrydowego lub elektrycznego kompaktowego modelu[19], sierpniu 2019 roku zdecydowano się nadać ją nowej gamie samochodów elektrycznych[20]. Pierwszym pojazdem, który ją zasilił, jest crossover Ioniq 5 przedstawiony w lutym 2021 roku. W 2022 roku linię tę poszerzył także średniej wielkości sedan Ioniq 6, z kolei z końcem 2023 roku uzupełnił ją trzeci ze wstępnie zaplanowanych modeli - duży, flagowy SUV Ioniq 7[21].
-
Hyundai Excel -
Hyundai Accent -
Hyundai ix35 -
Hyundai Genesis -
Hyundai i30 N -
Hyundai Ioniq 5
Hyundai w Korei Południowej
W początkowych latach działalności motoryzacyjnej filii Hyundaia skupiała się ona na lokalnej sprzedaży i produkcji licencyjnych modeli Forda, sedanów Cortina i Granada. Po prezentacji pierwszej samodzielnej konstrukcji Pony, z lokalnego producenta licencyjnych konstrukcji Hyundai przeobraził się w globalnego producenta. Na przestrzeni lat gama modelowa Hyundaia na rodzimym rynku łączyła modele oferowane także m.in. w Europie czy Ameryce Północnej, dla wybranych z nich stosując unikalne nazwy – np. model Elantra nazywa się w Korei Południowej Avante[22], za to model Getz oferowano niegdyś pod nazwą Click[23].
Hyundai zachowuje pozycję lidera rynku samochodowego w rodzimym kraju, w 2019 roku posiadając 49% udział[24] z najpopularniejszym modelem Grandeur na czele[25].
W 2020 roku doprowadził do końca politykę wycofywania z lokalnej oferty samochodów z nadwoziem hatchback, kończąc sprzedaż modeli i30 i Veloster. Odtąd Hyundai chce w Korei Południowej skoncentrować się na sedanach i SUV-ach[26]. W kolejnym roku rozpoczęto gruntowną przebudowę gamy modelowej pod kątem pojazdów ze zelektryfikowanym napędem - zniknęła z niego hybrydowa i elektryczna rodzina modeli Ioniq[27] na rzecz kolejno sedana Avante Hybrid oraz crossovera Ioniq 5. Ten drugi pojazd zastąpił też w kwietniu 2021 roku mniejszego crossovera Kona Electric po tym, jak producent stracił na licznych akcjach przywoławczych związanych z ryzykiem pożaru układu elektrycznego[28].
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Vany
Samochody wodorowe
Samochody elektryczne
Samochody dostawcze
Historyczne
- Taunus (1968–1971)
- Cortina (1968–1982)
- Granada (1977–1985)
- Presto (1985–1989)
- Pony (1974–1990)
- Stellar (1983–1992)
- Excel (1985–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Marcia (1993–1996)
- Accent (1994–1999)
- Pro Accent (1997–1999)
- Tiburon (1996–2001)
- Santamo (1996–2002)
- Santamo Plus (1996–2002)
- Grace (1986–2003)
- Galloper (1991–2003)
- Dynasty (1996–2005)
- Grandeur XG (1998–2005)
- Libero (2000–2007)
- Terracan (2001–2007)
- Tuscani (2001–2008)
- Trajet XG (1999–2008)
- Lavita (2001–2008)
- Verna (2005–2010)
- Click (2002–2011)
- Verna Transform (2009–2011)
- Veracruz (2006–2012)
- BlueOn (2010–2012)
- Tucson ix (2009–2015)
- Equus (1999–2016)
- Genesis (2007–2016)
- Genesis Coupe (2008–2016)
- Accent (2010–2017)
- Aslan (2014–2017)
- Maxcruz (2012–2018)
- Tucson FCEV (2013–2018)
- i40 (2011–2019)
- i30 (2007–2020)
- Veloster (2011–2020)
- Solati (2014–2020)
- Starex (1997–2021)
- Grand Starex (2007–2021)
- Ioniq (2016–2021)
- Ioniq Electric (2016–2021)
- Kona Electric (2018–2021)
Hyundai w Europie
Hyundai rozpoczął działalność w Europie poczynając od Europy Zachodniej, to tutaj prezentując w 1974 roku swój pierwszy samodzielnie skonstruowany i globalny model Pony[29]. Samochód stał się kluczowym produktem Hyundaia w tym regionie, powstając do 1995 roku w kolejnych czterech generacjach i pozwalając Europie na przyjęcie miana największego rynku eksportowego na świecie w połowie lat 90. XX wieku[29].
W 2003 roku Hyundai Motor Europe wybudował za kwotę 55 mln euro centrum biurowe oraz badawczo-rozwojowe w niemieckim Rüsselsheim am Main, w 2004 roku rozpoczęto budowę pierwszej na europejskim rynku fabryki bratniej Kii na Słowacji, a w 2007 roku rozpoczęta została budowa fabryki Hyundaia w Czechach. Od 2006 roku w Rüsselsheim am Main oficjalnie zaczęło działać Europejskie Centrum Designu Hyundaia[30]. Pierwszym pojazdem opracowanym specjalnie z myślą o Europie został kompaktowy i30[31], a kolejnym pojazdem zbudowanym dla tego regionu został zaprezentowany w 2010 roku minivan ix20.
W 2019 roku Hyundai po raz pierwszy od końca lat 80. XX wieku wycofał się z klasy średniej, kończąc sprzedaż modelu i40[32] jako przypieczętowanie nowej polityki producenta stawiającej na większy udział w ofercie SUV-ów i crossoverów.
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Samochody elektryczne
Samochody wodorowe
Historyczne
- Stellar (1986–1992)
- Pony (1974–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Santamo (1991–1997)
- Lantra (1991–2000)
- Galloper (1991–2001)
- H-100 (1986–2003)
- Atos (1997–2003)
- Centennial (2000–2003)
- H-150 (1996–2004)
- XG (1998–2005)
- Elantra (2000–2006)
- Terracan (2001–2007)
- Libero (2000–2007)
- Accent (1994–2008)
- Atos Prime (1999–2008)
- Trajet (2000–2008)
- Getz (2002–2008)
- Coupé (1996–2008)
- Tucson (2004–2009)
- Sonata (1989–2009)
- Matrix (2001–2010)
- Grandeur (2005–2011)
- ix55 (2009–2012)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- ix35 (2009–2015)
- Veloster (2010–2016)
- i30 Coupe (2012–2017)
- Grand Santa Fe (2011–2018)
- ix35 FCEV (2013–2018)
- i20 Coupe (2014–2018)
- H-1 (1997–2019)
- ix20 (2010–2019)
- i40 (2011–2019)
- H350 (2014–2019)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
Hyundai w Ameryce Północnej
W 1985 roku Hyundai otworzył swój oddział w Ameryce Północnej, rozpoczynając rok później sprzedaż modelu Excel[33]. W 1988 roku rozpoczęto poszerzanie lokalnej oferty, wprowadzając do sprzedaży i produkcji w sąsiedniej Kanadzie większy model Sonata[34], a latach 90. pośrednią Elantrę.
W 2006 roku Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla Stanów Zjednoczonych i Kanady w postaci luksusowego minivana Entourage[35]. W 2008 roku rozpoczęto z kolei import pierwszego modelu z Europy, najpierw w postaci kombi Elantra Touring[36], a w latach 2012–2020 hatchbacka GT[37][38].
W listopadzie 2018 roku Hyundai przedstawił topowego SUV-a Palisade[39], który był drugim od czasu minivana Entourage pojazdem skonstruowanym z myślą o rynku Ameryki Północnej. Na 2021 roku producent zaplanował z kolei premierę kolejnego pojazdu mającego uczynić ofertę Hyundaia bardziej konkurencyjną wobec rodzimych amerykańskich producentów w postaci pickupa Santa Cruz[40].
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Pickupy
Samochody elektryczne
Samochody wodorowe
Historyczne
- Excel (1986–1994)
- Scoupe (1991–1995)
- XG (2001–2005)
- Tiburon (1999–2008)
- Entourage (2006–2009)
- Veracruz (2007–2012)
- Elantra Touring (2008–2012)
- Genesis (2008–2016)
- Equus (2011–2016)
- Genesis Coupe (2010–2016)
- Azera (2006–2017)
- Grand Santa Fe (2011–2018)
- Elantra GT (2012–2020)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
- Veloster (2011–2022)
- Accent (1994–2022)
Hyundai w Chinach
Hyundai zdecydował się wkroczyć na rynek chiński, zawierając joint-venture z lokalnym koncernem BAIC pod nazwą Beijing Hyundai w 2002 roku[41]. Jeszcze w tym roku ruszyła lokalna produkcja modelu Sonata, a rok później mniejszej Elantry. W 2008 roku przeprowadzono pierwszą restylizację specjalnie dla chińskiego rynku, prezentując model Elantra Yuedong[42] będący pochodną globalnego wariantu kolejnego wcielenia Elantry. Politykę unikalnego dla chińskiego rynku wyglądu nadwozia kontynuowano również dla modeli Sonata Ling Xiang[43] i Elantra Langdong[44].
W 2013 roku Beijing Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla rynku chińskiego, kompaktowego sedana Mistra[45]. Zapoczątkowało to nową politykę Hyundaia, ściśle opartą na sedanach różnej wielkości skonstruowanych specjalnie dla chińskiego rynku, jak najmniejsza Reina[46], pośrednia Celesta[47] i największa Lafesta[48]. W 2017 roku skonstruowano także pierwszego SUV-a na rynek chiński w postaci lokalnego wariantu modelu ix35[49].
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Samochody elektryczne
Minivany
Historyczne
- XG250 (2004–2005)
- Matrix (2004–2005)
- Coupe (2004–2006)
- Accent (2006–2010)
- Elantra XD (2003–2011)
- H-1 (2008–2011)
- Sonata Ling Xiang (2009–2011)
- Veracruz (2007–2012)
- Rohens (2008–2012)
- Rohens Coupe (2009–2012)
- Equus (2004–2014)
- Azera (2006–2015)
- Veloster (2011–2015)
- Genesis (2014–2015)
- Elantra Yuedong (2008–2017)
- Moinca (2009–2017)
- Grand Santa Fe (2013–2017)
- Elantra Langdong (2012–2018)
- Celesta RV (2018–2019)
- Reina (2017–2021)
- Encino (2018–2020)
- Encino Electric (2018–2020)
- ix25 (2014–2021)
- ix35 (2010–2023)
Hyundai w Brazylii
Do końca pierwszej dekady XXI wieku brazylijska oferta modelowa Hyundaia nie odbiegała od portfolio producenta w Korei Południowej i Europie, lokalnie produkując m.in. model Tucson pierwszej generacji. W październiku 2012 roku Hyundai przedstawił swój pierwszy samochód skonstruowany w Brazylii z myślą o lokalnym rynku[50], wzorując się Fiacie czy Volkswagenie od lat posiadających tu silnie zautonomizowane oddziały.
Krótko po premierze, w listopadzie 2012 roku Hyundai HB20 otrzymał tytuł Brazylijskiego Samochodu Roku 2013[51]. 6 lat później, brazylijski oddział Hyundaia przedstawił drugą generację HB20, a także podwyższonego HB20X i trójbryłowego HB20S[52]. We wrześniu 2020 roku po raz pierwszy rozpoczęto eksport do zewnętrznych rynków, rozpoczynając sprzedaż miejskich modeli Hyundaia w Kolumbii[53].
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Historyczne
- Excel (1985–1995)
- Scoupe (1988–1995)
- Atos (1997–2003)
- Accent (1994–2005)
- H-1 (1998–2005)
- Terracan (2001–2007)
- Coupé (1996–2008)
- Trajet (2000–2008)
- Matrix (2001–2008)
- Veracruz (2007–2012)
- Genesis (2008–2012)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- Equus (1995-2011)
- Sonata (2009–2014)
- Veloster (2011–2015)
- Accent (1999–2016)
- i30 (2009–2016)
- Grand Santa Fe (2013–2017)
- Elantra (1990–2018)
- Azera (2007–2022)
- ix35 (2010–2022)
Hyundai w Indiach
W 1998 roku Hyundai rozpoczął swoją działalność w Indiach, otwierając zakłady produkcyjne w Ćennaj. Kluczowym modelem w ofercie stał się lokalny wariant hatchbacka Atos, który otrzymał nazwę Santro[54], W 2003 roku pojawił się zmodernizowany Santro Xing, który razem z pierwotnym wariantem odniósł duży sukces rynkowy i zapewnił Hyundaiowi popularność na półwyspie indyjskim[55].
W 2011 roku przedstawiono pierwszy model Hyundaia opracowany specjalnie z myślą o rynku Indii – niewielkiego hatchbacka Eon[56], który w 2018 roku zastąpił nowy model. Ponownie otrzymał on nazwę Santro[57] i ponownie został opracowany z myślą o rynku indyjskim. Od drugiej dekady XXI wieku, indyjski oddział Hyundaia zajmuje się również eksportem najtańszych i najmniejszych modeli na inne rynki rozwijające się, jak Południowa Afryka, Chile czy Peru.
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
- Grand i10 Nios
- Aura
- i20
- Verna
SUV-y i crossovery
Samochody elektryczne
Historyczne
- Sonata (2001–2004)
- Santro (1998–2006)
- Terracan (2003–2007)
- Getz (2004–2009)
- Sonata Embera (2004–2009)
- Sonata (2009–2014)
- Santro Xing (2003–2014)
- i20 (2008–2015)
- Eon (2011–2019)
- Xcent (2014–2020)
- Elite i20 (2014–2020)
- Grand i10 (2013–2021)
- Elantra (2001–2021)
- Santro (2018–2022)
- Xcent Prime (2020–2023)
Hyundai w Rosji
Początek XXI wieku przyniósł regionalizację działań Hyundaia wobec rynku rosyjskiego, nawiązując szeroką współpracę z lokalnym przedsiębiorstwem TagAZ[58]. W ten sposób, z 2001 rokiem w Taganrogu uruchomiono produkcję modelu Accent, a współpracę poszerzono w drugiej połowie dekady do modeli Sonata EF, Santa Fe oraz Elantra XD, a także dostawczy model Porter[59].
Osobny artykuł: Hyundai Motor Manufacturing Rus.
Współpraca Hyundaia z TagAZem zaczęła ulegać wygaszeniu z 2010 rokiem[60], kończąc się ostatecznie w 2012 roku. W międzyczasie, Hyundai uruchomił produkcję we własnych, nowo wybudowanych zakładach produkcyjnych w Sankt Petersburgu, poczynając w styczniu 2011 roku od modelu Solaris[61]. W 2016 roku dołączył do niego crossover Creta[62]. Historię obecności Hyundaia w Rosji przerwała nagle rosyjska inwazja na Ukrainę w 2022 roku, która w marcu tego roku przyniosła zamrożenie działalności w wyniku zachodnich sankcji. Inaczej niż w przypadku producentów europejskich czy japońskich, południowokoreańska marka nie opuściła rosyjskiego rynku niezwłocznie po wybuchu wojny, lecz wygaszał swoje operacje stopniowo. Ostateczne wycofanie się oficjalnej działalności w tym kraju ogłoszono w kwietniu 2023[63].
Historyczne
- Galloper (1991–2001)
- XG (2001–2005)
- Coupé (1996–2008)
- NF (2004–2008)
- Getz (2004–2009)
- NF Sonata (2008–2009)
- Elantra XD (2008–2009)
- Grandeur (2005–2011)
- Accent (2001–2012)
- Sonata EF (2005–2012)
- Santa Fe (2007–2012)
- Porter (2005–2013)
- Genesis Coupe (2010–2013)
- ix35 (2009–2015)
- Veloster (2010–2016)
- ix20 (2010–2019)
- H-1 (1998–2022)
- Santa Fe (2007–2022)
- Elantra (2009–2022)
- Sonata (2009–2022)
- Solaris (2010–2022)
- Creta (2015–2022)
- Tucson (2015–2022)
- Palisade (2020–2022)
- Staria (2021–2022)
Hyundai w Australii
Hyundai rozpoczął działalność na rynku australijskim, a także w sąsiedniej Nowej Zelandii w 1986 roku[64], poczynając od modelu Excel. W kolejnych latach polityka modelowa opierała się na modelach wyłącznie importowanych z zagranicznych zakładów, łącząc modele znane z innych globalnych rynków. Jednakże australijski oddział Hyundaia często stosował regionalne nazewnictwo. Pierwszy raz miało to miejsce w 1995 roku, kiedy to nowy model Accent zachował na Antypodach nazwę poprzednika, Hyundai Excel[65].
Politykę tę kontynuowano w XXI wieku, kiedy to model Matrix przyjął w Australii w 2001 roku nazwę Elantra Lavita[66] oraz w 2010 roku, gdy model Sonata otrzymał nazwę i45[67]. Jesienią 2020 roku po 20 latach użytku zdecydowano się z kolei wycofać z użytku nazwę Elantra, przemianowując debiutującą nową generację tego modelu na i30 Sedan[68].
Obecnie produkowane
Samochody osobowe
SUV-y i crossovery
Samochody wodorowe
Samochody elektryczne
Samochody dostawcze
Historyczne
- Pony (1974–1990)
- Excel (1985–2000)
- Scoupe (1988–1995)
- Lantra (1991–2000)
- Coupé (1996–2001)
- Terracan (2001–2007)
- Trajet (2000–2008)
- Elantra Lavita (2001–2008)
- Tiburon (1996–2008)
- Tucson (2004–2009)
- Getz (2002–2011)
- Grandeur (1998–2012)
- i45 (2009–2013)
- i20 (2008–2014)
- ix35(2009–2015)
- Genesis (2014–2016)
- Accent (1999–2019)
- i40 (2011–2019)
- Elantra (2000–2020)
- Veloster (2011–2020)
- iLoad (2008–2021)
- iMax (2008–2021)
- Ioniq (2016–2022)
- Ioniq Electric (2016–2022)
Samochody ciężarowe
Hyundai Motor Company rozwinął także działalność w sektorze pojazdów dostawczych, ciężarowych oraz autobusowych, poczynając od 1969 roku[69]. Głównymi rynkami zbytu poza rodzimą Koreą Południową są także państwa Azji Wschodniej i Ameryki Południowej. W lipcu 2020 roku Hyundai przedstawił pierwszy samochód ciężarowy napędzany wodorowymi ogniwami paliwowymi o nazwie Xcient[70].
Obecnie produkowane
- Aero
- Aero City
- Chorus
- County
- FB
- Mega Truck
- Mighty
- Mighty II
- New Power Truck
- Super Truck
- Pavise
- RB
- Trago
- Universe
- Xcient
Historyczne
- Heavy Truck (1978–1997)
Przypisy
- ↑ Hyundai Motor Reports January 2022 Global Sales. [dostęp 2023-03-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Announces 2019 Fourth-Quarter Business Results. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
- ↑ Made in Korea: Chung Ju Yung and the Rise of Hyundai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ THE HYUNDAI PONY: KOREA’S FIRST HOME-GROWN CAR. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ 1975-1982 Hyundai Pony: An Almost Cinderella Story. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Excel GL. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ A Brief History of the Hyundai Motor Company. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Company in China. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai i30. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Debuts Eon Small Car in India. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Launches Brazil-Exclusive Model, HB20. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor Unveils a Preview of Its China-Exclusive Model “Mistra” at 2013 Auto Shanghai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Portico Concept. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ All-New Hyundai Portico Spied. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ a b CANCELLED KOREAN CARS: HYUNDAI. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
- ↑ Albert Biermann appointed Head of Vehicle Test & High Performance. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai i30 N revealed – UPDATE: Oz launch delayed. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Tucson N Line revealed – UPDATE. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai IONIQ Electric. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
- ↑ Hyundai launches IONIQ as new EV brand, confirms 3 new electric cars. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Announces Plans for Three EVs under New Ioniq Brand. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai poprawił Elantrę z rodzimego rynku. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
- ↑ Hyundai Click – The Korean Vehicle. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Market share of the top five car manufacturers in South Korea as of November 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Leading domestic car models in South Korea in 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ Hyundai Veloster & i30 Discontinued in South Korea. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
- ↑ 아이오닉(IONIQ) 하이브리드 단종의 이유는? [online] [dostęp 2021-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-22] (kor.).
- ↑ Hyundai Drops The Kona EV In Korea Following Fire-Related Recall [online] [dostęp 2021-04-22] (ang.).
- ↑ a b Pony podbija świat, czyli historia marki Hyundai. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ Historia koncernu Hyundai. samochody.mojeauto.pl. [dostęp 2014-05-18].
- ↑ Stworzony w Europie dla Europy: rozpoczęcie produkcji nowego Hyundai i30. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ Hyundai i40 znika z rynku. W salonach zostały ostatnie sztuki. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
- ↑ U.S. HISTORY. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Story: Second Generation Hyundai Sonata (1988-1993). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2007 Hyundai Entourage. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2009 Hyundai Elantra Touring unveiled in Montreal. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2013 Hyundai Elantra GT Hatchback Revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ CHICAGO 2017: ALL-NEW 2018 HYUNDAI ELANTRA GT UNVEILED (VIDEOS). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Palisade. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2021 Hyundai Santa Cruz. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Fragmented Liberalization in the Chinese Automotive Industry: The Political Logic behind Beijing Hyundai’s Success in the Chinese Market*. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Beijing-Hyundai Elantra Yuedong, 2010. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Sonata Ling Xiang (NFC) '2008–12. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Elantra Langdong unveiled in China. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Mistra revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ New Hyundai Reina revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Celesta Unveiled At The 2016 Guangzhou Auto Show. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai Lafesta revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2018 Hyundai ix35: New China-only SUV unveiled in Shanghai. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 debuts in Sao Paulo [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 Named 2013 Brazilian Car of the Year [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai HB20 launched – Prices from $16,490 (approx Rs 11.83 L) Copyright (C) ‘RUSH LANE’ Read more at.... [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ Hyundai HB20 Getz, Accent y Graviti en Colombia: Precios y características [online] [dostęp 2020-10-26] (hiszp.).
- ↑ The Hyundai Santro Through The Ages 22 Years and Strong. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Santro – Its success story in India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Discontinued: Hyundai Eon In India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2019 Hyundai Santro (Hyundai AH2) officially revealed, Launch on 23 October [Update]. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Модельный ряд. [dostęp 2020-10-26]. (ros.).
- ↑ TagAZ begins assembling Chinese BYD automobiles. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Tagaz winding down Hyundai production. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Starts Up St. Petersburg Car Assembly Plant. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Russia has started the serial production of Creta crossover. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Motor to exit Russia, selling its plants, media reports. [dostęp 2023-05-11]. (ang.).
- ↑ Hyundai history. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 1996 Hyundai Excel Pricing and Specs. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Elantra Lavita. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2010 Hyundai i45 Launch Review. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ 2021 Hyundai i30 hatch and sedan: Australian specs surface online – UPDATE. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
- ↑ Hyundai Commercial Vehicle History. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
- ↑ World’s First Fuel Cell Heavy-Duty Truck, Hyundai XCIENT. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa
- p
- d
- e
| Hyundai Group |
|
|---|---|
| Hyundai Motor Group |
|
| Hyundai Department Store Group |
|
| Hyundai Heavy Industries Group |
|
Kontrola autorytatywna (producent samochodów):
Encyklopedia internetowa:
- SNL: Hyundai_Motor_Co.
- VLE: hyundai-motor-company
