Ignacy Nikorowicz
 ok. 1912 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1866 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1951 | ||
| Zawód, zajęcie | polski dramatopisarz i prozaik | ||
| |||
Ignacy Nikorowicz (ur. 10 marca 1866 w Wiedniu, zm. 1 lipca 1951 w Krakowie) – polski dramatopisarz i prozaik pochodzenia ormiańskiego, syn Józefa Nikorowicza.
Napisał m.in. komedie: Pani Walewska (1904), W gołębniku (1912), Moralność przede wszystkim (1926), nowele: Zimny wiatr (1915), Nieśmiertelny kochanek (1929) oraz powieści: Jan Kiszocki (1910) i W tęczowej masce.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].
Przypisy
- ↑ Kronika żałobna. Ignacy Nikorowicz. „Dziennik Polski”, 1951, nr 183 z 4 lipca, s.4
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 7, str. 797, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966.
