Instructivus
Instructivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający narzędzie lub sposób, którym desygnat jest wykonywany. Występuje w niektórych językach ugrofińskich, przede wszystkim języku fińskim[1].
Język fiński
Końcówką instruktiwu w języku fińskim jest -n. Ta sama końcówka obowiązuje w liczbie mnogiej. Przypadek podlega zjawisku wymiany stóp i w większości końcówka przypadka występuje gdy rdzeń przyjmuje stopę słabą[2].:
- jalka (noga) – jalan (nogami, na nogach) Hän tuli jalan – on przybył pieszo.
Rzeczowniki w instruktivie często traktuje się przysłówkowo[1]
Przypisy
Encyklopedia internetowa (przypadek):
- DSDE: instruktiv