Internet rzeczy

Internet rzeczy, internet przedmiotów (ang. internet of things, IoT) – koncepcja, wedle której jednoznacznie identyfikowalne przedmioty mogą pośrednio albo bezpośrednio gromadzić, przetwarzać lub wymieniać dane za pośrednictwem instalacji elektrycznej inteligentnej KNX lub sieci komputerowej. Koncepcja znajduje zastosowanie w przemyśle przetwórczym, zarządzaniu miastami, świadczeniu usług zdrowotnych, urządzeniach gospodarstwa domowego^[1], mobilności oraz urządzeniach noszonych (wearables).

Termin

Termin został użyty po raz pierwszy przez brytyjskiego przedsiębiorcę i założyciela startupów Kevina Ashtona w 1999 roku, podczas prezentacji dla Procter & Gamble^[2]. Określono nim „sieć połączonych ze sobą przedmiotów”.

Istnieje także termin Internet Wszechrzeczy (ang. Internet of Everything – IoE), będący określeniem na sieć ludzi, procesów, danych i rzeczy podłączonych do Internetu. Termin ten powstał pierwotnie w firmie CISCO i jest obecnie często stosowany zamiennie z terminem Internet przedmiotów. Powstał także licznik zliczający przybliżoną liczbę elementów Internetu Wszechrzeczy^[3].

Sieć Internetu rzeczy

Szacowano, że w 2020 roku podłączonych do sieci będzie od 25 mld do 50 mld urządzeń^[4]^[5]. W 2016 roku wartość rynku IoT szacowana była na 200 mld dolarów^[6], a w 2019 roku na 1,3 bln dolarów^[7].

Struktura i zastosowania

W 2019 roku struktura rynkowa technologii Internetu rzeczy, uwzględniająca zastosowania w różnych dziedzinach działalności człowieka, przedstawia się następująco^[8]:

inteligentne miasta (smart cities) – 26%,
przemysłowy internet rzeczy (Industrial IoT) – 24%,
artykuły zdrowotne (connected health) – 20%,
inteligentne domy (smart homes) – 14%,
połączone samochody (connected cars) – 7%,
urządzenia noszone (wearables) – 4%, (smart utilities) – 3%
inne – 2%.

Wśród zastosowań Internetu rzeczy w najpopularniejszych wymienionych dziedzinach wskazuje się między innymi^[9]:

w inteligentnych miastach – kontrolowanie oświetlenia ulicznego, zarządzanie odbiorem odpadów, monitorowanie i kontrolę jakości powietrza;
w przemyśle 4.0 – monitorowanie i optymalizację procesów produkcyjnych;
w medycynie i zastosowaniach zdrowotnych – zdalne monitorowanie stanu zdrowia pacjentów, zarządzanie danymi medycznymi.

Liczba zastosowań technologii Internetu rzeczy dynamicznie rośnie. Przewiduje się, że w ciągu następnych 10 lat stworzonych zostanie ponad 125 mld połączonych urządzeń. Inwestycje w te technologie były w 2021 roku szacowane na 120 mld USD, z roczną stopą wzrostu na poziomie 7,3%^[10].

Protokoły

Wybrane protokoły Internetu rzeczy^[11]:

infrastrukturalne: IPv6, User Datagram Protocol
wykrycia: UPnP, SSDP
danych: MQTT, Extensible Messaging and Presence Protocol, Java Message Service, Representational State Transfer, SOAP, WebSocket
komunikacyjne/transportowe: Ethernet, ZigBee, Near Field Communication (NFC), Bluetooth, Wi-Fi, Z-Wave, WiMAX, telefonia komórkowa (GPRS, 3G, 4G, 5G)
semantyczne: RAML, SensorML, LsDL
wielowarstwowe frameworki: AllJoyn, Thread, IoTivity
bezpieczeństwa: X.509, Open Trust Protocol

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Internet rzeczy

Przypisy

↑ Już w 2018 roku utoniemy w Internecie Rzeczy – www.computerworld.pl.
↑ Kevin Ashton: That ‘Internet of Things’ Thing. 22 czerwca 2009. [dostęp 2021-03-16].
↑ Connections Counter: The Internet of Everything in Motion.
↑ Raport „Internet rzeczy w Polsce”. ICAN sp. z o.o. sp. k. [dostęp 2021-03-16].
↑ Internet Rzeczy, czyli przyszłość sieci www.
↑ Internet Rzeczy: rynek będzie wart ponad 200 mld dolarów w 2016 roku.
↑ IDC: rynek urządzeń Internetu rzeczy będzie warty w 2019 roku 1,3 bln dolarów.
↑ SandroS. Nižetić SandroS. i inni, Smart technologies for promotion of energy efficiency, utilization of sustainable resources and waste management, „Journal of Cleaner Production”, 231, 2019, s. 565–591, DOI: 10.1016/j.jclepro.2019.04.397, ISSN 0959-6526 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
↑ Wprowadzenie do Internetu Rzeczy (IoT) i jego zastosowania w biznesie. 2023-09-29. [dostęp 2023-12-13]. (pol.).
↑ SandroS. Nižetić SandroS. i inni, Internet of Things (IoT): Opportunities, issues and challenges towards a smart and sustainable future, „Journal of Cleaner Production”, 274, 2020, s. 122877, DOI: 10.1016/j.jclepro.2020.122877, ISSN 0959-6526, PMID: 32834567, PMCID: PMC7368922 [dostęp 2021-09-24] (ang.).
↑ IoT Standards and Protocols [online], Postscapes [dostęp 2016-12-22] .