Isabel Perón

Isabel Perón
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

María Estela Martínez Cartas de Perón

Imię i nazwisko po urodzeniu

Maria Martinez

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1931
La Rioja

Prezydent Argentyny
Okres

od 1 lipca 1974
do 24 marca 1976

Przynależność polityczna

Partia Justycjalistyczna

Poprzednik

Juan Perón

Następca

Jorge Videla

Wiceprezydent Argentyny
Okres

od 12 października 1973
do 1 lipca 1974

Poprzednik

Vicente Solano Lima

Następca

Víctor Hipólito Martínez

podpis
Odznaczenia
Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Wielki Mistrz Orderu Maja (Argentyna) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

María Estela „Isabel” Martínez de Perón (ur. 4 lutego 1931 w La Rioja) – pierwsza kobieta na stanowisku prezydenta, prezydent Argentyny w latach 1974–1976, trzecia żona Juana Peróna, wiceprezydent u boku swego męża.

Życiorys

Isabel urodziła się jako Maria Estela Martinez[1]. W młodości była tancerką w nocnym klubie. Wtedy też przyjęła imię Isabel[1]. W 1955 roku poznała Juana Peróna[1]. Była osobistą sekretarką generała. W 1961 roku wyszła za Peróna za mąż[1]. Po objęciu prezydentury przez męża w 1973 roku została wiceprezydentem[1]. Juan zmarł kilka miesięcy po ponownym objęciu władzy. 1 lipca 1974 roku została prezydentem. Isabel Perón była pierwszą kobietą-prezydentem w dziejach świata[1].

W chwili objęcia władzy w kraju panowała inflacja, bezrobocie i przemoc polityczna[1]. Receptą na kryzys zastosowaną przez Isabel Perón był dodruk pieniędzy na spłatę długów zagranicznych i wprowadzenie stanu wyjątkowego[1]. Sytuacji nie polepszyła afera, jaka wybuchła wokół ministra José López Regi. Minister został zmuszony do rezygnacji po ujawnieniu jego związków z terrorystami (Triple A)[1]. Umiarkowani oficerowie bezskutecznie nakłaniali prezydent do rezygnacji. Kryzys pogłębiał się. 24 marca 1976 roku obalona została przez wojsko w zamachu stanu[1]. Przebywała w areszcie 5 lat. W 1981 roku została skazana za korupcję. Jeszcze w tym samym roku została zwolniona z więzienia. Udała się na wygnanie do Hiszpanii. W 2007 roku sąd argentyński wydał nakaz jej aresztowania. Było to związane z łamaniem praw człowieka przez jej reżim[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Isabel Peron, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-11]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Zjednoczone Prowincje
Rio de La Plata
(1810–1831)
  • Prezydent Primera Junta (1810)
  • Prezydenci Junta Grande (1810–1811)
  • Pierwszy Triumwirat (1811–1812)
  • Drugi Triumwirat (1812–1814)
  • Najwyżsi Zarządcy (1814–1820; lista)
  • Tymczasowy Zarządca (1820)
  • Gubernatorzy Buenos Aires (1820–1826; lista)
  • Bernardino Rivadavia (1826–1827)
  • Vicente López y Planes (1827)
  • Gubernatorzy Buenos Aires (1827–1831; lista)
Konfederacja Argentyńska
(1831–1861)
  • Gubernatorzy Buenos Aires (1831–1852; lista)
  • Tymczasowy Zarządca (1852–1854)
  • Justo José de Urquiza (1854–1860)
  • Santiago Derqui (1860–1861)
  • Juan Esteban Pedernera (1861)
Republika Argentyńska
(od 1861)

Proporzec prezydenta Argentyny

  • p
  • d
  • e

Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3938166
  • Britannica: biography/Isabel-Peron
  • NE.se: isabel-peron
  • SNL: Isabel_Perón
  • Catalana: 0040756
  • DSDE: Isabel_Perón
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47701