Izydor Dzieduszycki
 Izydor Dzieduszycki - fotografia z Zakładu Walerego Rzewuskiego, ok. 1879 | |
 Sas | |
| Rodzina | Dzieduszyccy |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 września 1841 |
| Data i miejsce śmierci | 5 stycznia 1888 |
| Ojciec | |
| Matka | Domicela Pietruska |
| Żona | Anastazja Jełowicka |
Izydor Dzieduszycki herbu Sas (ur. 15 września 1841 w Izydorówce, zm. 5 stycznia 1888 w Kulparkowie) – polski hrabia i ziemianin[1], powstaniec styczniowy, członek Akademii Umiejętności, historyk.
Syn Aleksandra Stanisława Dzieduszyckiego i Domicelli Pietruskiej.
Przebywał w Zakładzie dla Chorych Umysłowych na Kulparkowie, gdzie zmarł w nie całkiem wyjaśnionych okolicznościach: służba szpitalna połamała mu żebra. Fakt ten poruszył opinię publiczną we Lwowie, a poseł Otto Hausner złożył nawet ostrą interpelację w Sejmie. Obdukcja zwłok istotnie potwierdziła kilka żeber złamanych, ale stwierdziła też zapalenie płuc przed śmiercią.
Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim[2].
Publikacje
- Polityka brandenburgska w latach 1655–1657 (1879)[3]
- Patrjotyzm w Polsce po rok 1815 (1882)[4]
- Ruś Galicyjska, jej separatyzm, przyczyny tegoż, działania i skutki (1888)[5]
- Listy Rusina (1850)[6]
Przypisy
- ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 342.
- ↑ Kronika. Pogrzeb Nowa Reforma 1888 nr 8 s.2
- ↑ Polityka brandenburgska podczas wojny polsko-szwedzkiej w latach 1655-1657 w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej
- ↑ Patrjotyzm w Polsce po rok 1815 w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej
- ↑ Ruś Galicyjska, jej separatyzm, przyczyny tegoż, działania i skutki w bibliotece cyfrowej
- ↑ Listy Rusina w bibliotece cyfrowej
Bibliografia
- L. Słowiński, M. Tyrowicz Z myślą o niepodległej, Poznań 1993 s. 268-288.
Linki zewnętrzne
- Dzieła Izydora Dzieduszyckiego w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3895718
