Izzy Stradlin

Ten artykuł należy dopracować: od 2022-01 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2022-01 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Izzy Stradlin

Izzy Stradlin (2012)
Imię i nazwisko	Jeffrey Isbell
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1962 Lafayette, Indiana
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja
Gatunki	glam rock, hard rock, rock alternatywny
Zawód	muzyk
Zespoły
Guns N’ Roses (1985–1991)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Izzy Stradlin, właśc. Jeffrey Dean Isbell (ur. 8 kwietnia 1962 w Lafayette^[1]) – amerykański muzyk, gitarzysta rytmiczny.

W latach 1985–1991 członek zespołu Guns N’ Roses, w którym (obok Axla Rose’a), był głównym twórcą piosenek grupy; napisał muzykę i słowa m.in. do utworów: „Don’t Cry”, „Think About You”, „Mr. Brownstone”^[2], „Patience”, „Dust N' Bones”, „14 Years”, „Double Talkin' Jive” i „You Could Be Mine”. Od 1991 artysta solowy, w tym muzyk sesyjny.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły wyjechał do Los Angeles, gdzie wynajął mieszkanie przy Huntington Beach^[3]. Był perkusistą w zespołach Naughty Women i The Atoms^[3]. Po tym, jak skradziono mu część zestawu perkusyjnego, rozpoczął grę na gitarze basowej, a niedługo później został gitarzystą w zespole Shire^[3]. Po kilku latach w Los Angeles dołączył do niego Axl Rose^[3], z którym występował w zespole Rose, później przemianowanym na Hollywood Rose^[4]. Dorabiał, paląc papierosy na potrzeby badań prowadzonych przez UCLA i handlując narkotykami^[5].

Po rozpadzie Hollywood Rose został członkiem Guns N’ Roses, a w czerwcu 1985 zagrał z zespołem pierwszą trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych^[6]. Wówczas zaczął grać na klasycznie wyglądających gitarach (hollow body i semi-hollow body, m.in. Gibsony z serii ES) na cześć swojego idola, gitarzysty The Rolling Stones, Keitha Richardsa. Po zakończeniu trasy Appetite for Destruction wraz z kolegami z Guns N’ Roses zaczął brać narkotyki i nałogowo pić alkohol^[7]. W przeciwieństwie do innych członków formacji dość szybko porzucił używki, a powodem rezygnacji z narkotyków była groźba więzienia po tym, jak został aresztowany za wandalizm na pokładzie samolotu (m.in. oddanie moczu w przejściu do pierwszej klasy, słowną napaść na stewardessę i palenie w strefie dla niepalących)^[8]. Pod koniec 1989 wraz z Axlem Rosem wystąpili jako goście na kilku koncertach z zespołem The Rolling Stones^[9].

W listopadzie 1991, na początku trasy koncertowej Use Your Illusion Tour, odszedł z Guns N’ Roses, by skupić się na działalności solowej^[10]. Latem 1992 powrócił na chwilę do zespołu, zastępując na europejskiej części trasy kontuzjowanego Gilby’ego Clarke’a^[11]. W maju 2006 ponownie wystąpił gościnnie z zespołem, tym razem na koncercie w Hammerstein Ballroom w Nowym Jorku^[12].

Dyskografia solowa

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Izzy'ego
• izzyontour.com - Almanach koncertowy solowej kariery 1992-2007