Józef Michał Białły

Józef Michał Białły
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1899
Warszawice

Data i miejsce śmierci

21 września 1939
Cześniki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

51 pułk artylerii lekkiej

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Józef Michał Białły[a] (ur. 3 czerwca 1899 w Warszewicach, zm. 21 września 1939 pod Cześnikami) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Warszewicach, w rodzinie Witolda[3]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii niemieckiej[4].

Na kapitana został awansowany ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku w korpusie oficerów artylerii. W 1932 roku pełnił służbę w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[5]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 26. lokatą w korpusie oficerów artylerii[1][2]. Do września 1939 pełnił służbę w 3 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów w Zamościu na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[6].

W kampanii wrześniowej 1939 roku był dowódcą II dywizjonu 51 Pułku Artylerii Lekkiej[7][8]. 21 września 1939 roku poległ w bitwie pod Cześnikami[9]. Odpierając czwarty z kolei tego dnia atak, dowodząc bohaterską obroną artyleryjską. Około godziny 16.30 w chwili, gdy będąc już ranny odłamkiem granatu, strzelał osobiście z działa, zginął trafiony kulą karabinową[10][11]. Pochowany w kwaterze wojennej 1939 roku na cmentarzu parafialnym w Zamościu przy ulicy Róży Luksemburg[12].

Nagrobek J.M.Białłego na cmentarzu przy ul. PeOWiaków w Zamościu

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W obu pracach Ryszarda Rybki i Kamila Stepana major Józef Michał Białły figuruje, jako „Biały”[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 344.
  2. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 164.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2020-12-12]..
  4. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 8.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 191, 816.
  6. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 722.
  7. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 28, 191.
  8. ↑ Zarzycki 2005 ↓, s. 42.
  9. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 194, 355.
  10. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 192.
  11. ↑ Zarzycki 2005 ↓, s. 45.
  12. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 404.
  13. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
  • Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
  • Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
  • Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
  • Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
  • Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Piotr Zarzycki: 3 pułk artylerii lekkiej Legionów. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2005, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-88773-97-6.