Józef Muczkowski
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1795 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 lipca 1858 | ||
| Miejsce spoczynku | cmentarz Rakowicki w Krakowie | ||
| Uczelnia | |||
| |||
Józef Muczkowski (ur. 17 marca 1795 we wsi Maszki, zm. 31 lipca 1858 w Krakowie) – żołnierz wojsk napoleońskich, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor wielu prac naukowych i podręczników.
Józef Muczkowski urodził się w Maszkach (Lubelskie) 17 marca 1795 i był synem chłopa Marcina Mućka i Katarzyny z domu Drelank. W Lublinie uczęszczał do szkoły średniej. Do 1817 na Uniwersytecie Jagiellońskim studiował filologię i filozofię. W latach 1813–1815 przerwał studia, kiedy to jako ochotnik wstąpił do pułku ułanów gwardii Napoleona. Był uczestnikiem walk 1813 i 1814 na terenie Niemiec oraz Francji, uzyskując stopień podporucznika. W 1817 w Bibliotece Jagiellońskiej został adiunktem, a w 1819 został powołany do gimnazjum Marii Magdaleny na stanowisko nauczyciela, w którym do 1829 uczył języka greckiego, łacińskiego i polskiego. Prowadził również badania naukowe. W Wielkim Księstwie Poznańskim zabiegał o popularyzację poezji Adama Mickiewicza oraz wydał jego dzieła w pięciu tomach. Podróżował również z T. Działyńskim do Danii i Szwecji. W 1829 został usunięty ze stanowiska nauczyciela jako niewygodny dla władz pruskich, więc powrócił do Krakowa, gdzie uczył w liceum Św. Anny. W 1834 otrzymał stanowisko kustosza Biblioteki Jagiellońskiej, a w 1837 został jej dyrektorem. W tym samym roku uzyskał nominację na profesora zwyczajnego bibliografii UJ[1]. Zmarł 31 lipca 1858 w Krakowie[2]. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze 1[3].
Żonaty z Eleonorą Jadamczewską, z którą miał 6 dzieci. Dojrzałych lat dożyła córka Aniela oraz synowie Tadeusz i Stefan (1832-1895), prawnik, notariusz, długoletni radny i wiceprezydent Krakowa w latach 1881-1884[4].
W Poznaniu wydał prace: Powieść ze Starego i Nowego Testamentu... (1820), Sextii Aurelii Victoris de viris illustribus urbis Romae... (1822), Gramatykę języka polskiego (1825), Zbiór najcelniejszych i najrzadszych rymotwórców polskich z wieku XV i XVII, t. I (Rytmy Mikołaja Sępa,1827). W okresie krakowskim ogłosił drukiem kilkanaście prac, przeważnie z historii literatury i kultury polskiej[5].
Przypisy
- ↑ Maria MagdalenaM.M. Biernacka Maria MagdalenaM.M., Kartka z dziejów nauczania bibliologii. Wokół notatek do wykładów Józefa Muczkowskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1837-1858, „Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi”, 14 (1), University of Warsaw, 2020 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- ↑ Gąsiorowski, Topolski 1981 ↓, s. 502.
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 128. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Aleksander Krawczuk: Opowieści o zmarłych. Cmentarz Rakowicki część 1 i 2. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza w Krakowie, 1987, s. 56. ISBN 83-03-01942-2.
- ↑ Gąsiorowski, Topolski 1981 ↓, s. 503.
Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 502-503. ISBN 83-01-02722-3.
Linki zewnętrzne
- Józef Muczkowski; Tygodnik Ilustrowany, 1861
- Lista tytułów dzieł Józefa Muczkowskiego; worldcat.org
- Prace Józefa Muczkowskiego w serwisie Polona.pl
- Tygodnik Ilustrowany 1861 nr 109 (26 października 1861), s. 153-154, Józef Muczkowski
