Július Barč-Ivan

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1909
Krompachy

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1953
Martin

Miejsce pochówku

Cmentarz Narodowy w Martinie

Wyznanie

luteranizm

Kościół

ewangelickie

Multimedia w Wikimedia Commons

Július Barč-Ivan (ur. 1 maja 1909 w Krompachach, zm. 25 grudnia 1953 w Martinie) – słowacki dramaturg, prozaik i eseista.

Z wykształcenia prawnik i teolog ewangelicki. W 1935-1941 pastor w Pozdisovcach, od 1942 pracownik Biblioteki Macierzy Słowackiej w Martinie. Reformator słowackiego dramatu. Za życia niezrozumiany, inscenizacje jego dzieł nie oddawały fideistycznych podtekstów. Obecnie odkrywany na nowo.

Ważniejsze dzieła

3000 ľudí (wystawiane w 1934, wydane w 1935)
Človek, ktorého zbili (1936, Człowiek, którego zabili)
Pevec boží (1936, Boży piewca), inspirowane życiem Jerzego Trzanowskiego
Diktátor (wystawione w 1938, w którym protestował przeciw dyktaturze i faszyzmowi)
Predposledný život (1940, Przedostatnie życie)
Neznámy (1944)
Dvaja (1945, Dwaj)
Koniec (1948)
Železné ruky (1948, Żelazne ręce)
Poeta Laureatus (1950, w którym domagał się wolność autorskiej).
Úsmev bolesti (1968, Uśmiech bólu)
Cesta myšlienky (1971, Droga myśli)