Język wachański

x̌ik zik
Obszar

Afganistan, Pakistan, Tadżykistan, Chiny

Liczba mówiących

ok. 58 tys.

Pismo/alfabet

arabskie, cyrylica, łacińskie (zmodyfikowane)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony↗
Ethnologue 6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-2 brak
ISO 639-3 wbl
IETF wbl
Glottolog wakh1245
Ethnologue wbl
WALS wak
SIL wbl
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język wachański (wakhi, wachi, wachni) – język z grupy języków pamirskich, spotykany wzdłuż górnego biegu rzeki Piandż (dawniej nazywanej Wachsz), w północno-wschodnim Afganistanie, na terytorium zwanym Wachanem. Posługują się nim również mieszkańcy przyległego pogranicza Tadżykistanu, Chin i Pakistanu.

Według Ethnologue (wyd. 22, 2019) posługuje się nim 58 tys. osób[1]. W 2007 r. oszacowano, że ma ok. 7 tys. użytkowników[2].

W Afganistanie jest zapisywany pismem arabskim. W Tadżykistanie używa się cyrylicy. W Pakistanie wprowadzono alfabet łaciński, ale jego użycie nie jest dobrze zakorzenione[1].

Uchodzi za zagrożony wymarciem[2]. W zależności od kraju w użyciu są również języki dari, tadżycki, urdu i mandaryński[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Wakhi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. ↑ a b van Driem 2007 ↓, s. 346.

Bibliografia

  • George van Driem: South Asia and the Middle East. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 283–348. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. ISBN 978-0-7007-1197-0. OCLC 47983733. (ang.).

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (język):
  • NKC: ph156511
  • J9U: 987007548770205171
Encyklopedia internetowa: