Języki mon-khmer

Języki mon-khmer – grupa językowa rozpowszechniona obecnie w Azji Południowo-Wschodniej (Kambodża, Wietnam i Tajlandia), należąca do rodziny języków austroazjatyckich.

Najważniejsze z nich, mające status języków urzędowych, to język khmerski w Kambodży, z odrębnym pismem sylabicznym, oraz język wietnamski w Wietnamie^[1].

Poza tym grupa ta obejmuje szereg drobnych języków, podzielonych na poszczególne podgrupy:

• bahnarskie (Wietnam)
• katuskie (Laos, Wietnam, Tajlandia)
• khmerskie (Kambodża)
• khmuskie (Laos, Tajlandia)
• mońskie (Birma, Tajlandia)
• palaungijskie (Birma, Chiny)
• wiet-muong (Wietnam, Laos)
• język khasi (Indie, stan Meghalaya)

Zobacz też

• języki mundajskie

Przypisy

Bibliografia

• Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).