Jacek Różycki

Jacek Hyancithus Różycki (ur. około 1635 w Łęczycy, zm. między 30 czerwca 1703 a 31 grudnia 1704 w Warszawie^[1]) – kompozytor epoki barokowej.

Karierę muzyczną rozpoczynał pracując w kapeli Władysława IV, by potem objąć funkcję kapelmistrza i pełnić ją także na dworach Michała Korybuta Wiśniowieckiego, Jana III Sobieskiego, a także Augusta II. Kompozytor pełnił także funkcję sekretarza królewskiego.

Zasłynął dziełami: Magnificat oraz Confiteor, w których widoczna jest obecność basso continuo i trzech głosów rozdzielonych na 4-6 (bez altów).

Magnificemus in cantico

Do grona przypisywanych Jackowi Różyckiemu kompozycji zaliczany był również utwór Magnificemus in cantico. Atrybucja ta wynikała najprawdopodobniej z błędnego rozczytania zapisu karty tytułowej wchodzącej w skład zespołu rękopisów 5272 z Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie.

Jak zauważył prof. Marcin Szelest głos basowy kompozycji w rękopisie Biblioteki Jagiellońskiej został znacząco zniekształcony (być może przez skryptora wykonującego rękopis). Trop ten podjęła w swoim artykule również prof. Aleksandra Patalas wskazując, że utwór ten w rzeczywistości skomponowany został przez Giovanniego Felicego Sancesa (1600-1679)^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 774. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. R. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).