Jakub Rotbaum : Życiorys, Ordery i odznaczenia, Nagrody, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakub Rotbaum

Jakub Rotbaum
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1901 Żelechów
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1994 Wrocław
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztuki	malarstwo reżyseria
Odznaczenia

Tablica pamiątkowa przy wejściu do kamienicy przy ul. Włodkowica nr 5 we Wrocławiu

Jakub Rotbaum (ur. 11 lipca 1901 w Żelechowie, zm. 30 stycznia 1994 we Wrocławiu) – żydowski reżyser teatralny i malarz, od roku 1949 mieszkający we Wrocławiu.

Życiorys

Syn Dawida. Starszy brat Lii Rotbaum, również reżysera. Ukończył Szkołę Sztuk Zdobniczych, Akademię Sztuk Pięknych i Szkołę Filmową w Warszawie. W roku 1930 objął kierownictwo artystyczne Trupy Wileńskiej. W 1934 także moskiewskie Studio Teatralne przy Państwowym Teatrze Żydowskim.

W roku 1938 wyjechał do Paryża, w roku 1940 do Nowego Jorku. Działał w teatrach w Ameryce, Australii, Anglii i Francji.

Do Wrocławia przyjechał w 1949 z inicjatywy Idy Kamińskiej. Do 1952 kierownik artystyczny teatru żydowskiego we Wrocławiu, później (do 1962) kierownik polskiej sceny dramatycznej w tym mieście, a następnie jej reżyser. Do roku 1967, kiedy formalnie przeszedł na emeryturę, reżyserował liczne spektakle, w tym klasyki (jak „Hamlet” Szekspira, „Opera za trzy grosze” Brechta, „Trzy siostry” Czechowa), także polskiej (jak „Wesele” Wyspiańskiego). W 1950 roku Rotbaum, po raz pierwszy na polskiej ziemi, wystawił w Dolnośląskim Teatrze Żydowskim swój "Sen o Goldfadenie".A w 1952 roku już w Teatrze Polskim we Wrocławiu "Człowieka z karabinem" Pogodina. Pracował gościnnie również w innych miastach, w tym w Warszawie, a także za granicą (w São Paulo, Paryżu i Bukareszcie). Później nadal aktywny zawodowo, ale po wydarzeniach marcowych '68 pozwolono mu już tylko na pracę z repertuarem żydowskim. Wystawiał sztuki nietypowe w czasach realizmu socjalistycznego^[1].

Pochowany na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Lotniczej we Wrocławiu.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 kwietnia 1956)^[2]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1954)^[3]

Nagrody

Nagroda Państwowa II stopnia (1952)^[4]
Nagroda Państwowa III stopnia (1953)^[5]

Przypisy

↑ Artur Hofman na podstawie rozmowy z RafałemA.H.R. Dajborem Artur Hofman na podstawie rozmowy z RafałemA.H.R., Kolory Teatru Według Jakuba Rotbauma, „Słowo Żydowskie” (nr 11), listopad 2023, str.16 .
↑ M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1458 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ Dziennik Polski, rok VIII, nr 176, (2639), s. 3.
↑ Dziennik Polski, rok IX, nr 173 (2948), s. 7.