Jakuen

Jakuen
寂円
Ilustracja
Jakuen
Data urodzenia

1207

Data śmierci

1299

Szkoła

sōtō

Nauczyciel

Tiantong Rujing

Następca

Giun

Zakon

zen

Jakuen (ur. 1207, zm. 8 października 1299; jap. 寂円) – japoński mistrz zen szkoły sōtō chińskiego pochodzenia.

Życiorys

Jakuen czyli Jiyuan urodził się w Chinach. W Chinach także rozpoczął praktykę chanu, co oddzielało go od reszty japońskich wyznawców zen. Nie był zatem poddanym syntetycznym praktykom japońskich buddystów, które przechodzili w szkole tendai. Nie zetknął się również z politycznym skorumpowaniem dość typowym dla japońskiego buddyzmu. Dlatego też przez Japończyków był postrzegany dwojako: albo jako mistrz, który był mocna związany z Dōgena interpretacją zenu, albo jako osobnik, który wprowadził "odbiegające od normy" chińskie praktyki[1].

Prawdopodobnie rozpoczął swoje religijne życie w klasztorze Jingde, w którym studiował chan pod kierunkiem mistrza Tiantonga Rujinga. Gdy w 1227 roku Dōgen powrócił do Japonii po ukończeniu praktyki u Rujinga, Jiyuan pozostał w klasztorze aż do śmierci swojego mistrza. Wbrew biografii Jiyuana napisanej przez Kenkō w jego historycznym dziele Hōkyō juishoki, prawdopodobnie do nawiązania bliższych kontaktów między Dōgenem a Jakuenem doszło dopiero w trakcie przyjmowania uczniów w klasztorze Kōshō w roku 1230[2].

Zarówno w Eihei-ji jak i Kōshō-ji Jakuen zarządzał świątyniami poświęconymi pamięci Rujinga. Jakuen stał się więc pierwszym tassu[a] Eihei-ji. Po śmierci Dōgena w 1253 roku, Jakuen został uczniem Kouna Ejō, który był opatem Eihei-ji[2].

W roku 1261 opuścił Eihei-ji, tak jak i inni wiodący mnisi tego klasztoru, którzy odeszli w latach 1259-1264. Udał się w odległy rejon i przebywał na górze Ginnanpō, około 25 km od Eihei-ji. Oddawał się tam medytacji i za towarzystwo miał tylko dzikie zwierzęta. Po jakimś czasie odnalazł go tam Ijira Tomotoshi, przywódca lokalnej rodziny Fujiwara, który zaofiarował mu finansowe wsparcie. W 1278 roku syn Tomotoshiego - Tomonari - rozpoczął budowę klasztoru zen dla Jakuena. Otrzymał on nazwę Hōkyō[2].

W 1280 roku do klasztoru przybył przyszły spadkobierca (w 1295 roku) Jakuena - Giun.

Jakuen zmarł 8 października 1299 roku.

Chociaż jego linia przekazu nie była tak rozległa jak Giina czy Gikaia, to jednak począwszy od Giuna linia Jakuena całkowicie przejęła stanowisko opata w Eihei-ji aż do początków XVII wieku. Druga linia prowadziła klasztor Hōkyō.

Już po śmierci na skutek schizmy czy też konfliktu zwanego sandai sōron (zobacz: Eihei-ji) Jakuen został uznany za trzeciego opata Eihei-ji, chociaż nim nigdy nie był.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

  • 52/25/1. Eihei Dōgen Kigen (1200–1253) Japonia. Szkoła sōtō
  • 53/26/2. Sōkai
  • 53/26/2. Senne (Yōkō-an)
  • 54/27/3. Kyōgō (Yōkō-an)
  • 54/27/3. Shidō Shōyū (zm. 1301 (Daiji-ji)
  • 54/27/3. Tetsuzan Shian (Daiji-ji)
  • 55/28/4. Gishō
  • 56/29/5. Hohan
  • 57/30/6. Gyokukan
  • 58/31/7. Senten
  • 55/28/4. Daiko
  • 56/29/5. Gikai
  • 57/30/6. Meishitsu
  • 55/28/4. Ten’an
  • 57/30/6. Ryōshitsu
  • 55/28/4. Shiryō
  • 56/29/5. Mutō
  • 54/27/3. Ninnō Jōki
  • 55/28/4. Gen’e
  • 56/29/5. Zuiseki
  • 56/29/5. Sansen
  • 55/28/4. Saijū
  • 55/28/4. Giyū
  • 56/29/5. Baiin
  • 55/28/4. Mōan
  • 55/28/4. Kozen
  • 55/28/4. Tekiden
  • 55/28/4. Etsuō
  • 54/27/3. Gukoku
  • 55/28/4. Musetsu
  • 56/29/5. Meian
  • 54/27/3. Gien (zm. 1314) (Eihei-ji)
  • 54/27/3. Jakuen (chin. Jiyuan) (1207-8 października 1299) (Hōkyō-ji)
  • 55/28/4. Giun (Hōkyō-ji)
  • 56/29/5. Donki (Hōkyō-ji)
  • 56/29/5. Mugai Chikō (zm. 1351)
  • 56/29/5. Koan Shikan (zm. 1341)
  • 57/30/6. Zuiō
  • 57/30/6. Soitsu mniszka zen
  • 57/30/6. Mugai Enshō (1311-1381)
  • 57/30/6. Tsūgen Jakurei (1322-1391)
  • 58/31/7. Ikkei Eishū (zm. 1403)
  • 58/31/7. Ryōan Emyō (1337-1411) (Saijō-ji)
  • 59/32/8. Myōkaku Doryō (bd)
  • 59/32/8. Mugoku Etetsu (1350-1430) (Ryūon-ji)
  • 59/32/8. Daikō Myōshū (zm. 1437) (Sōnei-ji)
  • 58/31/7. Sekioku Shinryō (1345-1423) (Fukushō-ji)
  • 58/31/7. Tenshin Jishō (-)
  • 58/31/7. Fusai Zenkyū (1347-1408) (Zenrin-ji)
  • 57/30/6. Musai Jinshō (zm. 1381)
  • 57/30/6. Gennō Shinshō (1329-1400)
  • 57/30/6. Taigen Shōshin (zm. ok. 1371)
  • 57/30/6. Gessen Ryōin (1319-1400)
  • 57/30/6. Mutan Sokan (zm. 1387)
  • 57/30/6. Jikugen Chōsai (bd)
  • 57/30/6. Dōsō Dōai (zm. 1379)
  • 57/30/6. Chikudō Ryōgen (bd)
  • 57/30/6. Jippō Ryōshū (zm. 1405)
  • 57/30/6. Mutei Ryōshō (1313-1361)
  • 57/30/6. Mutō Esū (bd)
  • 57/30/6. Daitetsu Sōrei (1333-1408)
  • 56/29/5. Meihō Sotetsu (1277-1350)
  • 57/30/6. Shugan Dōchin (Dōjin) (zm. 1387)
  • 59/32/8. Jochū Tengin (1363-1437)
  • 60/33/9. Kisan Shōsan (1377-1442)
  • 61/34/10. Morin Shihan (1392-1487)
  • 62/35/11. Shōshi Sōtai (Taishi Sōtai)
  • 63/36/12. Kenchu Hantetsu
  • 64/37/13. Daiju Sōkō
  • 65/38/14. Kinpō Jusen
  • 66/39/15. Kaiin Sochin
  • 67/40/16. Tetsuei Seiton
  • 68/41/17. Shūkoku Chuton
  • 69/42/18. Ketsuzan Tetsuei
  • 70/43/19. Hōshi Sō’on
  • 71/44/20 Goho Dainon (Kainon)
  • 72/45/21 Tenkei Denson (1648-1735)
  • 73/46/22 Shōzan Monko
  • 74/47/23 Niken Sekiryo
  • 75/48/24 Reitan Roryū
  • 76/49/25 Kakujō Tōsai
  • 77/50/26 Kakuan Ryōgu
  • 78/51/27 Ryōka Daibai
  • 79/52/28 Ungan Guhaku
  • 80/53/29. Baisan Hakujun (1898-1978)

Uwagi

  1. ↑ Później tytuł ten oznaczał mistrza w świątyni znajdującej się na terenie dużego klasztoru, ale wtedy określał mnicha prowadzącego ceremonie wspomnieniowe

Przypisy

  1. ↑ William M. Bodiford. Sōtō Zen in Medieval Japan. Str. 65
  2. ↑ a b c William M. Bodiford. Sōtō Zen in Medieval Japan. Str. 66

Bibliografia

  • William M. Bodiford: Sōtō Zen in Medieval Japan. Honolulu: University of Hawaii Press, 1993, s. 343. ISBN 978-0-8248-3303-9.
  • Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.