Jan Ekiert
 | Ten artykuł dotyczy polskiego malarza. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku. |
| Data i miejsce urodzenia | 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1993 |
| Narodowość | polska |
| Dziedzina sztuki | malarstwo |
| Epoka | postimpresjonizm, abstrakcjonizm |
Jan Ekiert (ur. 1907 w Komborni, zm. 20 kwietnia 1993 w Paryżu) − polski malarz postimpresjonistyczny i abstrakcjonistyczny,
Wychowywał się w sierocińcu oo. Michalitów w Miejscu Piastowym, tam poznawał malarstwo za sprawą ucznia Jana Matejki, Jana Narcyza Korybuta Daszkiewicza. 19 września 1939 dostał się do niewoli i w czasie II wojny światowej przebywał w obozach jenieckich. Po wojnie trafił do Francji gdzie studiował m.in. w Académie de la Grande Chaumière. Był związany z Paryżem i emigracją powojenną. Jego prace były często wystawiane w paryskich galeriach. W 1962 roku został wyróżniony nagrodą paryskiej Kultury. Miał pracownię w Montmartre. W 1984 współpracę z nim nawiązało Muzeum Historyczne w Sanoku, które organizowało jego wystawy, a w 1985 artysta przekazał placówce wiele swoich prac[1]. Ponadto obecnie jego prace znajdują się we francuskich i polskich kolekcjach (m.in. Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu).
Jego żoną była także malarka, Eleonora Reinhold (zm. 1984).
Reprodukcje prac Jana Ekierta wydrukowano w tomiku poezji Janusza Szubera pt. Śniąc siebie w obcym domu z 1997[2].
Przypisy
- ↑ Edward Zając. Cenny dar Jana Ekierta z Francji dla Muzeum Historycznego w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 34 (361), s. 1, 1-10 grudnia 1985.
- ↑ Wiesław Banach. Pozostanie w pamięci. Urodziny Poety. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (1505), s. 8-9, 11 grudnia 2020.
Bibliografia
- Wiesław Banach. Kiedy artysta odchodzi.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 7 (90), s. 10-11, 19 maja 1993.
- Biogram na stronie dylag.pl
