Jan Huskowski

Jan Huskowski (ur. 23 kwietnia 1883 w Piaskach Wielkich, zm. w XX wieku) – poeta, prozaik, dramatopisarz.

Życiorys

Huskowski mieszkał we Lwowie. W 1912 roku w przystępie manii prześladowczej strzelił na ulicy do jednego ze znajomych, ciężko go raniąc. Prawdopodobnie trafił do jednego z zakładów dla obłąkanych, w którym dokończył żywota. Data jego śmierci nie jest znana. Jego kontakt z wydawcami urwał się w 1913 roku, gdy nie odpowiedział na ankietę do opracowywanej wówczas Współczesnej kultury polskiej A. Peretiatkowicza i M.Sobeskiego^[1].

Huskowski debiutował tomem poezji Po drodze, opublikował też kilka tomów fantastycznych nowel napisanych w duchu twórczości Poego. Wydał też powieść Gesty oraz dramat Dzieło, który w roku 1911 grano w lwowskim Teatrze Niezależnym. W jego utworach objawia się fascynacja filozofią Schopenhauera i Nietzschego. Pisarz nawiązywał też do osiągnięć francuskich symbolistów. Na temat jego twórczości wypowiadał się pozytywnie Karol Irzykowski.

Twórczość

• Po drodze (1907)^[2] – poezje
• Spojrzenia (1909)^[3] – nowele
• Cienie (1912)^[4] - szkic powieściowy
• W płomienisku (1912) – nowele
• Gesty (1913)^[5] – powieść
• Dzieło – dramat

Opracowania

• Stanisław Lam, Współcześni pisarze polscy (Literatura piękna – krytyka literacka), 1922
• Kazimierz Czachowski – Obraz współczesnej literatury polskiej 1884-1933
• Obłąkany literat, „Świat” 1919/25
• Karol Irzykowski, „Świat” 1912/43
• A. Niewiadowski, „Fantastyka” 1984/11

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Utwory Jana Huskowskiego w bibliotece Polona