Jan Kumosz
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1911 |
|---|---|
| Data śmierci | 1988 |
| poseł na Sejm PRL II kadencji | |
| Okres | od 20 lutego 1957 |
| Przynależność polityczna | |
Jan Kumosz (ur. 6 października 1911 w Kozarze, zm. 1988) – polski nauczyciel, oficer jugosłowiańskiej partyzantki, urzędnik samorządowy, poseł na Sejm PRL.
Życiorys
Jan Kumosz urodził się 6 października 1911 roku w Kozarze w austro-węgierskiej Bośni[1]. W dwudziestoleciu międzywojennym, dzięki pomocy konsula Artura Burdy, został wysłany na naukę w Seminarium Nauczycielskim w Zagrzebiu, a następnie do Polski na kurs dokształcający z języka polskiego. Po powrocie został nauczycielem we wsi Stari Martinac, a następnie Novi Martinac[2]. Przez następne lata organizował naukę języka polskiego w domach polskiej ludności[1]. Był także wiceprezesem Związku Polaków w Jugosławii[3].
25 marca 1944 roku odbył się w Prnjavorze zjazd Polaków, na którym jednomyślnie uchwalono wniosek Kumosza o utworzenie polskiej jednostki w składzie partyzanckich oddziałów Josipa Broz Tito. Obecni na zjeździe przedstawiciele jugosłowiańskiej partyzantki wyrazili natomiast zgodę na przejście do owej polskiej jednostki Polaków służących w innych oddziałach[4]. Wkrótce została sformowana 14 Centralno-Bośniacka Brygada Uderzeniowa[1], w której skład wchodził polski batalion[3], którego dowództwo Kumosz przejął w lipcu 1944 roku[4]. Pomimo stosunkowo młodego wieku Kumosz odznaczał się w dowodzeniu dużą odwagą i sprytem. Po zakończeniu wojny stał na czele delegacji, która negocjowała z polskim rządem warunki przesiedlenia Polaków z Bośni w okolice Bolesławca na Dolnym Śląsku[1].
Po wyjeździe do Polski został w 1946 roku starostą bolesławieckim i pełnił tę funkcję do 1948 roku. W następnych latach pracował jako kierownik oddziału PZU w Bolesławcu. W wyborach parlamentarnych w 1957 roku został z ramienia PZPR wybrany posłem z okręgu nr 104 (Bolesławiec). Jako poseł zasiadał w komisjach Kultury i Sztuki oraz Spraw Wewnętrznych. Był posłem przez jedną kadencję, do 1961 roku[3].
Zmarł w 1988 roku[3].
Przypisy
- ↑ a b c d Sylwetki największych Polaków w Bośni. Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP. [dostęp 2013-12-13]. (pol.).
- ↑ Z dziejów miasta. Z dziejów jugosłowiańskiej Polonii (3) Trwanie w obcym żywiole. 1996. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)]. (pol.).
- ↑ a b c d Kumosz Jan (1911-1988). [w:] Biblioteka Sejmowa [on-line]. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
- ↑ a b Z dziejów miasta. Z dziejów jugosłowiańskiej Polonii (4) wojna - partyzancki epos. 1996. [dostęp 2013-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)]. (pol.).
