Jan Markowski
 | Ten artykuł od 2015-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Uwagi: Do uźródłowienia można jeszcze użyć publikacji: Tomasz Lerski: Syrena Record – pierwsza polska wytwórnia fonograficzna 1904-1939. Editions "KARIN" New York-Warsaw. Brak daty wydania (chyba 2004).. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Data i miejsce urodzenia | 14 marca 1913 |
|---|---|
| Pochodzenie | polskie |
| Data i miejsce śmierci | 2 kwietnia 1980 |
| Gatunki | rozrywkowa |
| Zawód | pianista, kompozytor |
Jan Krzysztof Markowski ps. „Krzysztof” (ur. 14 marca 1913 w Lublinie, zm. 2 kwietnia 1980 w Monachium) – polski kompozytor i pianista, oficer Wojska Polskiego.
Życiorys
Jan Krzysztof Markowski urodził się 14 marca 1913 roku w Lublinie, w rodzinie Tadeusza (1881–1969), śpiewaka i aktora, i Marianny. Był starszym bratem Andrzeja (1924–1986), dyrygenta i kompozytora.
Komponować zaczął w okresie międzywojennym. Pisał piosenki wykonywane w kawiarniach przed wojną i podczas okupacji niemieckiej w Warszawie („Bluzeczka zamszowa”, „I zawsze będzie czegoś ci brak”, „Zielony kapelusik”). Komponował muzykę do komedii wystawianych w czasie okupacji w teatrze warszawskim (jawnym) „Miniatury”. Żołnierz Armii Krajowej, brał udział w powstaniu warszawskim jako ppor. pułku Baszta. Stworzył najbardziej znane powstańcze piosenki: „Marsz Mokotowa”, „Sanitariuszka Małgorzatka”, „Mała dziewczynka z AK”. Po powstaniu w niewoli niemieckiej, następnie w 2 Korpusie Polskim we Włoszech i w Wielkiej Brytanii. Działał wśród emigracji w Londynie. Kierownik muzyczny teatrzyku „Niebieski Balonik” (1949–52); prowadził (wraz z Wiktorem Budzyńskim) cykliczną audycję w Radio Wolna Europa – „Podwieczorek przy mikrofonie”. Od 1962 w Monachium, związany z rozgłośnią Wolna Europa; był autorem piosenek, muzyki do słuchowisk radiowych, ilustracji teatralnych.
Bibliografia
- EMD, t. 6 m, 2000; W. Panek: Encyklopedia muzyki rozrywkowej. Warszawa 2000;
- Tadeusz Szewera: Niech wiatr ją poniesie. Łódź 1970;
- M. Wacholc: Śpiewnik polski. Warszawa 1991.
Linki zewnętrzne
- Jan Krzysztof Markowski, Powstańcze Biogramy, Muzeum Powstania Warszawskiego [1].
