Janusz Kozak

Janusz Kozak

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1953 Puck
Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, budowa okrętów, transport morski[1]
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Doktorat	1997 – nauki techniczne PG
Habilitacja	2006 – budowa i eksploatacja maszyn[1] ATR w Bydgoszczy
Pracownik naukowy
Oceanotechniki i Okrętownictwa	Politechnika Gdańska
Stanowisko	profesor nadzwyczajny
Odznaczenia

Janusz Kozak (ur. 4 lipca 1953 w Pucku^[2]) – polski inżynier, profesor nadzwyczajny na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej Politechniki Gdańskiej, kierownik Katedry Technologii Obiektów Pływających, Systemów Jakości i Materiałoznawstwa^[3]. Dziekan Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej^[1] (2012–2020).

Życiorys

W 1978 ukończył studia w Instytucie Okrętowym Politechniki Gdańskiej^[2]. Po ukończeniu studiów pracował w Stoczni Gdynia, od 1980 zatrudniony w Katedrze Technologii Okrętów Instytutu Okrętowego (przemianowanego później na Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa) na stanowisku technologa (1980), specjalisty (od 1984), asystenta (od 1993), po obronie pracy doktorskiej pt. „Metoda oceny trwałości zmęczeniowej złożonych węzłów konstrukcji kadłuba statku w oparciu o koncepcję bezpiecznego pękania” (1997) – na stanowisku adiunkta, zaś po habilitacji na Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy (2006) na stanowisku profesora nadzwyczajnego (2011)^[4].

Od 2008 roku kierownik Katedry Technologii Obiektów Pływających, Systemów Jakości i Materiałoznawstwa.

W latach 2008–2012 prodziekan ds. naukowo-badawczych, w latach 2012–2020 dziekan Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa PG.

Wyróżniony Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie nagrodami Rektora Politechniki Gdańskiej; odznaczony srebrnym i złotym krzyżem zasługi^[4].

Obszar działań naukowych to zmęczenie konstrukcji metalowych w warunkach morskich i nowoczesne materiały konstrukcyjne, a szczególnie stalowe panele sandwich spawane laserowo.

Przypisy