Jeżogłówka pokrewna

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

pałkowate

Rodzaj

jeżogłówka

Gatunek

jeżogłówka pokrewna

Nazwa systematyczna

Sparganium angustifolium Michx.
Fl. bor.-amer. 2:189. 1803^[3]

Synonimy

Sparganium affine Schnizl.

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[4]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Jeżogłówka pokrewna^[5] (Sparganium angustifolium Michx.) – gatunek rośliny z rodziny jeżogłówkowatych (Sparganiaceae) (według systemu Reveala) lub pałkowatych (Typhaceae) według Angiosperm Phylogeny Website.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Ameryce Północnej, Azji i Europie^[6]. Największy zwarty obszar zasięgu ma w Ameryce Północnej, w Azji występuje tylko w rozproszeniu na Dalekim Wschodzie^[6]. W Europie główny zwarty obszar jego zasięgu obejmuje Skandynawię, Wielką Brytanię i Islandię, poza tym występuje na rozproszonych stanowiskach głównie w górach: Alpach, Karpatach, górach Półwyspu Bałkańskiego i na Szumawie. W Polsce jest rzadkim reliktem polodowcowym i występuje tylko na Pomorzu Zachodnim oraz na jednym stanowisku w Tatrach (Toporowy Staw Wyżni)^[7].

Morfologia

Łodyga: Do 2,5 m długości^[7].
Liście: Długie i wiotkie, pływające po powierzchni wody. Liście odziomkowe spodem wypukłe, o długości 1-2,5 m i szerokości do 5 mm. Liście łodygowe płaskie, pochwiaste w nasadzie.
Kwiaty: Zebrane w 2-3 dolne główki żeńskie i 3-6 górnych główek męskich^[7].
Owoc: Pestkowiec długości 4-5,5 mm^[7].

Morfologia
Pokrój
Kwiatostany
Owoce

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Rośnie w strefie przybrzeżnej jezior, na głębokości 0,5-1,5 m. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n=30^[7]. Gatunek charakterystyczny klasy Littorelletea uniflorae^[8].

Zagrożenia

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[9]: V (narażony na wyginięcie); 2016: EN (zagrożony)^[10].
Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin (2001, 2014): EN (zagrożony)^[11].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-03-25].
↑ Sparganium angustifolium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.