Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant

Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1860
Paryż

Data i miejsce śmierci

6 marca 1935
Paryż

wikariusz apostolski Kantonu
Okres sprawowania

1916–1921

przełożony generalny Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu
Okres sprawowania

1921–1935

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Towarzystwo Misji Zagranicznych w Paryżu

Śluby zakonne

wrzesień 1883

Prezbiterat

5 lipca 1885

Nominacja biskupia

12 sierpnia 1910

Sakra biskupia

20 listopada 1910

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 listopada 1910

Miejscowość

Suifu

Konsekrator

Célestin-Félix-Joseph Chouvellon MEP

Współkonsekratorzy

Jean-Pierre-Marie Fayolle MEP

Konsekrowani biskupi
Jacques-Victor-Marius Rouchouse MEP 1916
Joseph-Fructueux Bourgain MEP 1918
Alojzy Versiglia SDB 1921
Jean-Baptiste-Alexis Chambon MEP 1927
Gustave-Joseph Deswazières MEP 1929
Jean-Baptiste-Michel-Marie-Louis Pénicaud MEP 1930
Georges-Marie-Joseph-Hubert-Ghislain de Jonghe d’Ardoye MEP 1933
Współkonsekrowani biskupi
Marie-Augustin-Olivier de Durfort de Civbac de Lorge 1911
Januarius Kyunosuke Hayasaka 1927
Antoine Sévat CM 1928
Auguste-Joseph-Marie Cogneau 1933
Édouard Gabriel Mesguen 1934

Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant MEP (chiń. 光若翰; ur. 11 grudnia 1860 w Paryżu, zm. 6 marca 1935 tamże) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Jianchangu i Kantonu, przełożony generalny Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu.

Życiorys

Ukończył Collège Stanislas. W październiku 1881 wstąpił do seminarium duchownego. 5 lipca 1885 otrzymał święcenia prezbiteriatu z rąk wikariusza apostolskiego Pondicherry François-Jeana-Marii Laouënana MEP i został kapłanem Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu. Następnie wyjechał na misje do Syczuanu w Chinach.

Po nauczeniu się języka chińskiego, kierował rozległymi parafiami, w których niewielkie grupy katolików żyły w dużym rozproszeniu. W 1894 przeszedł tyfus. W 1895 niepokoje związane z wojną chińsko-japońską przyniosły zniszczenie misji i prześladowania chrześcijan, zmuszając ks. Budesa de Guébrianta do ucieczki. Po ich zakończeniu powrócił do pracy w rejonie. W 1898 został prowikariuszem misji w wikariacie apostolskim Południowego Syczuanu. Odbył podróż do Pekinu, Szanghaju i Japonii, uzyskując korzystne rozstrzygnięcie w sprawie reperacji za zniszczenia budynków misyjnych. W 1900 powrócił do Suifu.

Biskup

12 sierpnia 1910 papież Pius X mianował go ordynariuszem nowej jednostki administracji kościelnej w Syczuanie, wydzielonego z wikariatu apostolskiego Południowego Syczuanu, wikariatu apostolskiego Jianchangu oraz biskupem tytularnym euroejskim. 20 listopada 1910 w Suifu przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Wschodniego Syczuanu Célestina-Félixa-Josepha Chouvellona MEP. Współkonsekratorem był koadiutor wikariusza apostolskiego Południowego Syczuanu Jean-Pierre-Marie Fayolle MEP. Przy sakrze asystował Edouard François Gourdin MEP.

Po sakrze odbył podróż do Francji. Gdy powrócił w 1911 dowiedział się, że w jego wikariacie trwają niepokoje i prześladowania chrześcijan - misjonarz i 25 osób świeckich zostało zamordowanych, a kilkuset wiernych musiało uciekać z regionu. Później sytuacja się unormowała. Po wybuchu I wojny światowej 8 z 12 podległych mu misjonarzy otrzymało wezwanie do wojska. Bp Budes de Guébriant wyświęcił na księdza pierwszego Chińczyka w wikariacie. Kierowany przez niego wikariat w 1915 liczył 6500 wiernych, 77 szkół oraz seminarium z 40 seminarzystami.

28 kwietnia 1916 papież Benedykt XV mianował go wikariuszem apostolskim Kantonu. Do miasta wyjechał 8 stycznia 1917. Na nowym stanowisku przeprowadził podział wikariatu apostolskiego Kantonu, wydzielając z niego dwa nowe wikariaty. W 1919 z polecenia Benedykta XV przeprowadzał wizytację wikariatów apostolskich w Chinach. W 1920 udał się do Rzymu, gdzie 21 marca 1921 został wybrany przełożonym generalnym Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu, którą to funkcję pełnił do śmierci. Złożył wówczas rezygnację z katedry w Kantonie. 10 grudnia 1921 otrzymał od papieża tytuł arcybiskupa tytularnego Marcianopolis.

W 1913 został kawalerem Legii Honorowej, a 21 października 1932 jej oficerem[1].

  • Budes de Guébriant jako misjonarz
    Budes de Guébriant jako misjonarz
  • Nagrobek abpa Budesa de Guébrianta
    Nagrobek abpa Budesa de Guébrianta

Przypisy

  1. Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant. Archives nationales. [dostęp 2022-12-24]. (fr.).

Bibliografia

  • Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-12-24]  (ang.).
  • Archbishop Jean-Baptiste-Marie Budes de Guébriant. GCatholic. [dostęp 2022-12-24]. (ang.).
  • Mgr Jean-Baptiste Budes de Guébriant (1860-1935). Towarzystwo Misji Zagranicznych w Paryżu. [dostęp 2022-12-24]. (fr.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000113700338
  • VIAF: 92941810
  • BnF: 12988281z
  • SUDOC: 094226687
  • NTA: 120360632
  • Open Library: OL4481970A
  • PLWABN: 9810626240305606
  • NUKAT: n2016056310
  • WorldCat: viaf-92941810