Jerzy Roland

Jerzy Roland
Ilustracja
Z Lidią Wysocką w przedstawieniu "Nowa Dalila"
Imię i nazwisko

Jerzy Konopka[1]

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1902
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1940
Muszyna

Zawód

aktor, dziennikarz

Współmałżonek

Alina Welińska, Aniela Miszczyk

Lata aktywności

1929–1939

Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Roland wł. Jerzy Konopka (ur. 13 czerwca 1902 w Warszawie, zm. 5 czerwca 1940 w Muszynie) – polski aktor.

Nagrobek Jerzego Rolanda w Muszynie
Ulica Jerzego Rolanda w Muszynie

Życiorys

Pochodził z rodziny aktorskiej, oboje rodzice – Teodor (1862–1928) i Helena Maria z Szymborskich (1872–1952) byli związani ze sceną. Aktorem był również jego starszy brat Witold. Jerzy Roland studiował prawo i nauki polityczne w Paryżu i przez pewien czas pracował tamże w dyplomacji i dziennikarstwie.

W 1929 powrócił do Polski i rozpoczął karierę aktorską w Warszawie. Początkowo występował w teatrach rewiowych (Morskie Oko, Wesołe Oko), potem na scenach Teatru Narodowego, Nowego, Letniego, Polskiego, Małego i ponownie Narodowego. Do jego najbardziej znanych ról teatralnych można zaliczyć Wacława w Zemście Fredry, Julka w Niedobrej miłości Nałkowskiej, Rousseau w Lecie w Rohant Iwaszkiewicza. W ocenie Jana Kreczmara był „jednym z czołowych amantów komediowych młodego pokolenia”. ”Był to, jak pisał Adam Grzymała-Siedlecki, w przeciwieństwie do ojca i brata talent refleksyjny, zapowiadał nie lada jaką przyszłość w postaciach o skomplikowanej psychologii.[2]

Wystąpił w kilku filmach, m.in. Kocha, lubi, szanuje (1934, reż. M. Waszyński), Bohaterowie Sybiru (1936, reż. M. Waszyński), O czym marzą kobiety (1937, reż. A. Marten), Zapomniana melodia (1938, reż. Konrad Tom). Współpracował z Polskim Radiem jako autor tekstów, spiker i aktor (m.in. w dialogach z Tadeuszem Bocheńskim). Był autorem tekstów kabaretowych, piosenek, a także poezji i felietonów.

Po wybuchu wojny pracował jako kelner. W 1940 podczas próby przedostania się za granicę został zatrzymany przez Niemców. W więzieniu w Muszynie popełnił samobójstwo. Został pochowany na cmentarzu w Muszynie.

Był dwukrotnie żonaty. Z tancerką Aliną Welińską miał syna Juliusza (ur. 1924, zm. 1977), lektora i aktora Polskiego Radia, występującego również na scenach warszawskich. Drugą żoną Rolanda była Aniela Miszczykówna, II voto Dzwonkowska (ur. 1913, zm. 1983), tancerka rewiowa, potem aktorka teatrów warszawskich.

Bibliografia

Przypisy

  1. na podstawie biogramu w serwisie filmpolski.pl [dostęp: 2012-11-20]
  2. Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965. Warszawa: PWN, 1973, s. 905.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000408723641
  • VIAF: 301646449
  • PLWABN: 9810654176705606
  • NUKAT: n2006119424
  • WorldCat: viaf-301646449
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 211111