Jerzy S. Sito

Ten artykuł dotyczy poety, tłumacza, dyplomaty. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Jerzy Sito
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1934
Pińsk

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2011
Warszawa

Ambasador RP w Danii
Okres

od 20 kwietnia 1991
do 4 lutego 1997

Poprzednik

Janusz Roszkowski

Następca

Jan Górecki

Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Stanisław Sito (ur. 8 listopada 1934 w Pińsku, zm. 4 stycznia 2011 w Warszawie[1]) – polski poeta, tłumacz, głównie sztuk Szekspira, dyplomata.

Życiorys

Urodził się w Pińsku na Polesiu. Jego ojciec, Paweł Sito, został zamordowany w Katyniu, a rodzina zesłana w głąb Rosji. Do 1942 przebywał wraz z rodziną w Kazachstanie. Kolejnymi miejscami pobytu były Indie oraz Wielka Brytania. W Londynie uzyskał wykształcenie średnie, ukończył też studia inżynierii konstrukcyjnej na uniwersytecie w Hammersmith. Później rozpoczął pracę w biurze projektowym jako młodszy inżynier.

W 1954 nawiązał współpracę z polonijnym miesięcznikiem „Życie Akademickie”, gdzie opublikował swój debiutancki utwór Odloty. Należał do londyńskiej grupy poetyckiej Kontynenty. W 1959 powrócił do Polski i osiedlił się w stolicy. W latach 1961–63 był stałym współpracownikiem tygodnika „Polityka” jako recenzent teatralny.

W latach 1963–1989 pracował jako kierownik literacki teatrów: im. S. Żeromskiego w Kielcach, Klasycznego, Powszechnego, Narodowego i Ateneum w Warszawie. W 1967 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1968 za przekłady z języka angielskiego otrzymał Nagrodę im. Mariana Kistera, przyznawaną przez „Rój”. Pełnił liczne funkcje w Związku Literatów Polskich. Członek rady programowej warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej.

Grób Jerzego S. Sito na Starych Powązkach w Warszawie

Od 1974 był wiceprezesem Klubu Dramatopisarzy Polskich. W 1977 otrzymał Nagrodę Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka, a rok później nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekłady poezji angielskiej.

W 1976 podpisał Memoriał 101 wyrażający protest przeciw projektowanym zmianom w konstytucji PRL. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Był członkiem Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), w latach 1979–1981 był wiceprezesem, a w 1981–1985 prezesem Międzynarodowego Komitetu Dramatopisarzy ITI.

Od 1990 przez rok był prezesem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. W 1991 został mianowany ambasadorem Polski w Danii. Funkcję tę pełnił przez 6 lat. W latach 1997–1999 był wiceprezesem Polskiego PEN Clubu.

Zmarł w wieku 77 lat w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 168-2-14)[2].

Jego syn Paweł jest dziennikarzem związanym obecnie z radiem Tok FM, syn Jakub – historykiem sztuki.

Przekłady

Przypisy

  1. EdytaE. Borkowska EdytaE., Zmarł Jerzy S. Sito [online], rp.pl, 4 stycznia 2011 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19] .
  2. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZKA SITO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-07] .

Bibliografia

  • Zmarł Jerzy S. Sito - poeta, krytyk, dramatopisarz [online], Money.pl, 4 stycznia 2011 [dostęp 2022-05-20] .
  • Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw Zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 235–236. ISBN 83-86244-09-7.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000071406375
  • VIAF: 24643335
  • LCCN: n81026753
  • GND: 126072019
  • BnF: 121750666
  • SUDOC: 146910397
  • NKC: js2017948770
  • NTA: 133343871
  • PLWABN: 9810588762405606
  • NUKAT: n94003722
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3975603
  • ETP: 41176