Jewsiej Wajnrub

Jewsiej Wajnrub
Евсей Григорьевич Вайнруб
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1909
Borysów

Data i miejsce śmierci

20 marca 2003
Aszdod

Przebieg służby
Lata służby

1937–1955

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca 219 Brygady Pancernej 1 Korpusu Zmechanizowanego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

mechanik, inżynier konstruktor

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Weteran pracy”

Jewsiej Grigorjewicz Wajnrub (ros. Евсей Григорьевич Вайнруб, ur. 2 maja?/15 maja 1909 w Borysowie, zm. 20 marca 2003 w Aszdodzie) – radziecki wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Urodził się w żydowskiej rodzinie robotniczej, był bratem Matwieja. W 1931 ukończył Moskiewski Instytut Industrialny, pracował w zakładzie leśniczym w obwodzie archangielskim, w 1937 został członkiem WKP(b) i rozpoczął służbę w Armii Czerwonej. W 1942 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a w 1944 kursy doskonalenia kadry dowódczej, w maju 1941 został szefem wydziału operacyjnego sztabu 150 Dywizji Pancernej w Charkowie. Od czerwca 1941 walczył w wojnie z Niemcami, na początku 1942 został dowódcą 205 Samodzielnej Brygady Pancernej Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego, od sierpnia do 27 grudnia 1944 dowodził 34 pułkiem pancernym 8 Armii Gwardii 1 Frontu Białoruskiego, następnie 219 Brygadą Pancerną 1 Korpusu Zmechanizowanego 2 Pancernej Armii Gwardii 1 Frontu Białoruskiego w stopniu podpułkownika. W styczniu-lutym 1945 brał udział w operacji wiślańsko-odrzańskiej, 19 stycznia 1945 wyróżnił się podczas wyzwalania Kutna w ramach operacji warszawsko-poznańskiej, później uczestniczył w operacji berlińskiej. W 1950 ukończył akademickie kursy doskonalenia kadry oficerskiej, w 1955 zakończył służbę wojskową. Mieszkał i pracował w Mińsku jako główny mechanik Ministerstwa Przemysłu Leśnego Białoruskiej SRR i starszy inżynier-konstruktor fabryki samochodów. W styczniu 1995 wyemigrował do Izraela. Był honorowym obywatelem Borysowa. Zmarł i został pochowany w Aszdodzie. 23 października 2003 w Aszdodzie ustawiono poświęcony mu kamień pamiątkowy; w maju 2003 odsłonięto pomnik braci Wajnrubów (imieniem braci w 2004 nazwano jedną z ulic w Borysowie).

Odznaczenia

Bibliografia

  • http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1608 (ros.)
  • http://tankfront.ru/ussr/persons/col/VaynrubYeG.html (ros.)
  • https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-chelovek_nagrazhdenie46545241/ (ros.)