Jezioro Szkoderskie

Ten artykuł od 2016-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jezioro Szkoderskie

Skadarsko jezero, Liqeni i Shkodrës

Położenie

Państwo

Albania
Czarnogóra

Region

Półwysep Bałkański

Morfometria

Powierzchnia

360–550 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość

48 km
25 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna

7–10 m
44 m

Hydrologia

Rzeki zasilające

Morača

Rzeki wypływające

Buna

Rodzaj jeziora

krasowe

Położenie na mapie Albanii

42°10′N 19°19′E/42,166667 19,316667

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Jezioro Szkoderskie (serb. Skadarsko jezero, alb. Liqueni i Shkodrës) – największe jezioro na Półwyspie Bałkańskim, położone na granicy Albanii i Czarnogóry.

Charakterystyka

2/3 jeziora leżą w Czarnogórze, a 1/3 w Albanii. Jezioro ma charakter krasowy, a znajduje się w dolinie położonej 7 km od brzegu morza.

Powierzchnia jeziora: ok. 360–550 km² (zmienna)
Długość: 48 km
Szerokość: do 25 km
Głębokość średnia: 7–10 m
Głębokość maksymalna: 44 m (kryptodepresja)

Dochodzi do dużych wahań poziomu wód.

Do jeziora uchodzi kilka większych rzek, z których największa jest Morača, a z jeziora wypływa rzeka Buna (Bojana), która poprzez bifurkację uchodzi do Adriatyku i rzeki Drin.

Największe miasto w okolicy jeziora to albańska Szkodra.

Na jeziorze znajdują się wyspy, na których mieszczą się zabytkowe monastery (monaster Starčeva Gorica, monaster Moračnik)^[1]. Jezioro jest także miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków. Jest to jedno z niewielu w Europie miejsc występowania pelikanów.

Znaczną część czarnogórskiego fragmentu jeziora obejmuje Park Narodowy Jeziora Szkoderskiego (serb./czarnog. Nacionalni Park Skadarsko jezero) o powierzchni 40 tys. ha.

Awifauna

Awifauna Jeziora Szkoderskiego obejmuje blisko 280 gatunków ptaków, co stanowi ok. połowy wszystkich gatunków ptaków, występujących w Europie. W tym są 73 gatunki stale tu gniazdujące, 18 gatunków przelotnych, regularnie odwiedzających jezioro w czasie wiosennych i jesiennych przelotów, 45 gatunków regularnie zimujących na jeziorze, 12 gatunków regularnie spotykanych na jeziorze latem, lecz niegniazdujących oraz ok. 90 gatunków spotykanych tu nieregularnie, w tym zalatujących z sąsiednich terenów. Od 1995 r. ok. 20 tys. ha otwartych wód, trzcinowisk i okresowo zalewanych łęgów w północnej części jeziora jest objętych Konwencją o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (tzw. konwencja ramsarska)^[2].

Inne gatunki ptaków:

Zobacz też

Park Narodowy Jeziora Szkoderskiego

Przypisy

↑ AgnieszkaA. Szymańska AgnieszkaA., Czarnogóra, Pruszków: Rewasz, 2007, s. 190, ISBN 978-83-89188-60-1, OCLC 749467399 .
↑ Według tablicy informacyjnej w miejscowości Virpazar, 2017 r.